علیرغم ایرادها و انتقادهائی که به انتخابات و بعضی امور دیگر دارم، نگاه کلان و ملی به کشور و دولت ایجاب می‌کند کمک کردن به رئیس‌جمهور رئیسی و هیات دولت و سایر ارکان مدیریتی کشور را وظیفه‌ای اجتناب‌ناپذیر بدانم. با همین نگاه، تصمیمات و عملکردها را زیر نظر داریم و به وظیفه مطبوعاتی خود که بخشی از وظایف اجتماعی و شهروندی است در جهت تایید و حمایت در موارد مثبت و نقد و ارائه پیشنهاد در موارد منفی عمل خواهیم کرد. نکات این مقاله نیز بر همین اساس ارائه می‌شوند.
1- اقدامات تشریفاتی و نمایشی از قبیل حضور یافتن در حرم امام خمینی، عکس گرفتن با کارکنان غسالخانه بهشت ‌زهرا، نیمه‌شب به وزارتخانه رفتن وزرا و روز پنجشنبه جلسه دولت را تشکیل دادن، فقط در صورتی جواب می‌دهند که در سفره مردم اثر بگذارند، قیمت‌ها را کاهش بدهند و مرگ و میرهای کرونائی را به طرف صفر شدن ببرند. در غیر اینصورت دولت سیزدهم هم می‌شود مثل دولت‌های دیگر مخصوصاً دولت‌های نهم و دهم که محور اصلی آن‌ها نمایش بود و رئیس آن دو دولت می‌گفت صبحانه فقط نان و چائی‌شیرین می‌خورم ولی نهادینه شدن اختلاس و اختلاف و دروغ از همان زمان شروع شد. میثاق بستن با امام خمینی، بسیار خوب است ولی برای این کار نیازی به حضور دستجمعی با مارش نظامی و دسته‌گل و تشریفات و زیارت‌نامه خواندن در مکانی که با هزینه سرسام‌آور به صورت اشرافی ساخته شده و با روح ساده‌زیستی رهبر انقلاب و بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی در تضاد می‌باشد، نیست. آقای رئیس‌جمهور به هر یک از وزرا یک نسخه از وصیت‌نامه امام را بدهند و تاکید کنند هر روز قبل از شروع به کار قسمتی از آن را بخوانند. یک عکس از داخل حسینیه جماران هم در اطاق وزرا نصب شود تا همواره به یاد بیاورند که امام در چه مکان ساده‌ای بارعام می‌داد و حتی اجازه نداد دیوار حسینیه را رنگ کنند. وزرا اگر اهل عمل باشند، همین کافی است. به بهشت‌ زهرا و حرم امام هم خودشان هر وقت خواستند به تنهائی و بدون تشریفات و زیارت‌نامه‌خوانی بروند و با امام نجوا کنند و بگویند که شما اهل اشرافی‌گری نبودید...
2- درست مثل شما اولین سفر استانی آقای روحانی بعد از رئیس‌جمهور شدنش به خوزستان بود که دیروز شما به آنجا رفتید، ولی خوزستان هنوز تشنه و تب‌دار است و در انتظار انجام وعده‌ها. شما هم اگر «سفرمحور» باشید نه «عمل‌محور» هیچ مشکلی از خوزستان حل نخواهد شد.
3- تلاش کنید دولتتان دولت «انجام شد» باشد نه دولت «باید انجام شود». تا حالا دولتمردان در ادبیاتشان به کلمه «باید» علاقه زیادی نشان داده‌اند و عموماً از اصحاب فعل مضارع بودند. شما تلاش کنید کلمه «باید» را از ادبیات خود و وزرایتان حذف کنید و هر وقت کاری را انجام دادید خبرش را به مردم بدهید. مردم از وعده شنیدن‌ها خسته شده‌اند و می‌خواهند دولتمردان از اصحاب فعل ماضی باشند.
4- آقای رئیس‌جمهور، وزرایتان به هنگام صحبت در مجلس برای کسب رای اعتماد، به اعضاء دولت قبل از خود با این اسم رمز که فساد را از وزارت متبوع ریشه‌کن خواهند کرد بسیار تاختند. واقعیت اینست که اعضاء دولت قبل، فاسد نبودند حتی با فساد مبارزه هم کردند ولی چون فساد به ارث رسیده از دولت‌های نهم و دهم در لایه‌های مختلف جامعه جا خوش کرده و همچون اژدهای هفت‌سر همه جا را فراگرفته، نتوانستند بر آن چیره شوند. شما هم با این وزرا که تعداد قابل توجهی از آنها را از آن دولت‌ها وام گرفته‌اید نمی‌توانید بر اژدهای فساد چیره شوید. نمی‌خواهم کسی از وزرایتان را متهم کنم ولی به شما توصیه می‌کنم با ماجرای فسادستیزی برخورد عمیق داشته باشید و به شعارها و بله‌قربان‌ گفتن‌ها اعتنا نکنید. به رفتار شرم‌آوری که در اوین با زندانیان شده است بنگرید که محصول وعده‌های شما در دوران ریاست قوه قضائیه‌تان است و اتمام حجتی که با دنیا کرده بودید تا بیائید زندان‌های ما را ببینید که حقوق بشر چقدر در آنها رعایت می‌شود ولی حالا زبان آنها بر سر نظام جمهوری اسلامی دراز است که شما حرفتان با عملتان یکی نیست. این، نتیجه اعتمادتان به اصحاب شعار و بله‌قربان‌گوهاست، از آن بپرهیزید.
5- اکنون یکدست‌ترین حاکمیت را برای مدیریت کشور در اختیار دارید و هیچ بهانه‌ای برای عدم توانائی جهت حل مشکلات معیشتی مردم، مقابله جدی با کرونا و سروسامان دادن به اقتصاد بحران‌زده کشور ندارید. اگر خطری وجود دارد، نگرش یکسویه به مسائل است که واقعاً خطرناک است. برای دور شدن از این خطر، مشاورانی از نگرش‌های دیگر هم برگزینید. مشاوران همسو ممکن است برای حفاظت از جایگاه خود، فقط بله‌قربان‌گو باشند و تصدیقتان کنند در حالی که شما به مشاورانی نیاز دارید که صادقانه به شما مشاوره بدهند و از مصادیق این فرمایش امام‌المتقین علیه‌السلام باشند که فرمود: صَدیِقُکَ مَنْ صَدَقَکَ لا مَنْ ‌صَدّقَکَ.