جمعه خونین مکه، لکه ننگی بر پیشانی وهابیت امروز ششم ماه ذیالحجه، سالروز جنایت عظیم پیروان وهابیت و آلسعود در سال 1366 است. جنایتی که در ماه ذیالحجهالحرام و در ایام مناسک حج تمتع و در حرم امن الهی و شهر بعثت و محل نزول قرآن بوقوع پیوست. در این فاجعه عظیم و نادر، 324 زائر خانه خدا شامل 210 زائر زن و114 نفر از حجاج مرد بیتاللهالحرام بدست نیروهای نظامی، انتظامی و امنیتی آلسعود به شهادت رسیدند. با ارتکاب این جنایت، پیروان وهابیت و آلسعود برای همیشه تاریخ لکه ننگ کشتار حجاج بیتاللهالحرام را بجان خریدند تا هم فرمانبری خود از صهیونیسم جهانی و استعمارگران غربی را به نمایش بگذارند و هم چند صباحی بیشتر بر اریکه قدرت پوشالی خویش باقی بمانند.
فاجعه جمعه خونین مکه در سال 1366 اگرچه به ظاهر به منظور سرکوب مراسم "برائت از مشرکین" بهوقوع پیوست، اما در واقع اجرای دستور اربابان غربی و مستکبر آلسعود و در جهت مقابله با گسترش روز افزون صدای انقلاب اسلامی ایران رقم خورد. ولی این تلاش مذبوحانه، خود موجب بسط هرچه بیشتر صدای انقلاب اسلامی و زمینهای برای نشان دادن مظلومیت حرکت اسلامی و انقلابی مردم ایران گردید و سخن حق را بیش از گذشته در برابر چشم جهانیان بخصوص مسلمین جهان قرار داد و نقطه عطفی برای صدور انقلاب اسلامی گردید.
جنایت آلسعود در جمعه خونین حج سال 66، موضوعی تصادفی نبود بلکه سعودیها از مدتها قبل برای اجرای آن نقشه کشیده بودند. تصمیمی که از طرف و با طراحی دولتهای مستکبر غربی و صهیونیسیم بینالمللی به آلسعود دیکته شده بود و آنها گمان میکردند با این جنایت میتوانند مانعی در مقابل حرکت سریع انقلاب و آگاهی بخشی به مسلمین جهان ایجاد نماید.
بازخوانی اخبار و شواهد مربوط به این فاجعه عظیم با گذشت حدود سی و شش سال از وقوع این جنایت هنوز هم به قدری روشنگر است که هیچگونه ابهامی را در عمدی بودن این ظلم مسلم به زائرین خانه خدا باقی نمیگذارد. ظلمی که هنوز هم مقامات عربستانی خسارات و عواقب حقوقی آن را با کارشکنیها به تاخیر میاندازند و حاضر به جبران آن نیستند. برخی از شواهد آشکار این جنایت عظیم به شرح زیر است.
- در روز پنجم ذیحجه (یک روز پیش از برگزاری مراسم برائت از مشرکین حج سال 66) بیمارستانها و سازمانهای بهداری عربستان اعلام کرده بودند هیچ مراجعهکننده ایرانی را برای درمان در روز ششم ذیحجه نخواهند پذیرفت.
- یک ساعت قبل از آغاز راهپیمایی برائت از مشرکین درهای ساختمان بزرگی که مخصوص حجاج اردنی و فلسطینی بود بسته شد و به هیچکس اجازه داخل یا خارج شدن را ندادند.
- پشتبام ساختمانهای واقع شده در مسیر راهپیمایی از کپسولهای خالی گاز، سنگها و پارهآجرها و ابزارها و آلات فلزی از کار افتاده انباشته شده بود و همین اجسام سخت از بالای پشتبامهای آن ساختمانها بر سر زائرین خانه خدا فرو ریخته شد. برخی از صاحبان این ساختمانها اعتراف کردند که این وسایل از چند روز قبل از جانب عوامل آلسعود به پشتبام آنها منتقل شده است.
- در سالهای گذشته که معمولاً عوامل سعودی با پارک کردن عمدی خودروها در مسیر راهپیمایی تلاش میکردند با ایجاد موانع فیزیکی مانع حرکت راحت راهپیمایان شوند، در این مراسم نهتنها از پارک خودروها در مسیر ممانعت کردند، بلکه پارک اتومبیلها را نوعی آرایش کرده بودند که راههای فرار زائرین و خیابانهای فرعی منتهی به مسیر اصلی مسدود شود و گردانهای ویژه پلیس طوری آرایش گرفته بودند که فرماندهان آنها پشت نیروهای عملکننده قرار داشتند و مسیر انتهایی راهپیمایان را مسدود کرده بودند. شواهد فراوان دیگری از این قبیل وجود دارند که همگی نشاندهنده طراحی و تصمیم از پیش گرفته شده برای برخورد با زائرین هستند.
امام خمینی رضواناللهتعالیعلیه در قسمتی از پیام خویش خطاب به حجتالاسلام والمسلمین مهدی کروبی نماینده وقت ولی فقیه و سرپرست حجاج ایرانی به مناسبت این فاجعه بزرگ، تاکید فرمودند: «...حکومت سعودی مطمئن باشد که آمریکا لکه ننگی بر دامنش نهاده است که تا قیام قیامت هم با آب زمزم و کوثر پاک نمیشود و خونی که از دل اقیانوس بزرگ ملت ما بر سرزمین حجاز جاری شده است زمزم هدایتی برای تشنگان سیاست ناب اسلام گردیده است که ملتها و نسلهای آینده از آن سیراب و ستمکاران در آن غرق و هلاک میشوند و ما همه این جنایتها را به حساب آمریکا گذاشتهایم... و مجدداً تاکید میکنم که اینها بهای گران حاکمیت نه شرقی و نه غربی و استقلال و آزادی و اسلامخواهی ماست.» (صحیفه امام، ج20، ص352)
آنچه امروز توسط گروهک طالبان و فرقه وابسته به وهابیت و آلسعود در افغانستان مظلوم درحال وقوع است، ادامه جنایات خشک مغزان وهابی است که با هدایت و پشتیبانی مثلث شوم استکبار غرب، صهیونیسم بینالمللی و آلسعود بوقوع میپیوندد و ساده لوحانی که این گروهک جنایتکار را تغییر یافته جلوه میدهند، به ماهیت انحرافات طالبانی و وهابیت پی نبردهاند.
*جمهوری اسلامی
|