کرامت در زندگی ائمه (ع) بوده همانطوریکه "معجزه" در زندگی انبیاء بوده ، اما بصورت انگشت شمار و در مواقع ضروری و آن هم به گونه ای که موجبات انحراف اعتقادی در پیروان شان و یا سوء استفاده دشمنان نشود.
جماران: در منابر چیزی های برای بیان عظمت اهلبیت (ع) گفته میشود که نه با سیره ائمه هدی سازگار است و نه قابل انطباق باقرآن است و چه بساباعث سوءاستفاده هم بشود!
در اینکه از انبیاء معجزه ، و از اولیاء کرامت میتواند صادر میشود ، حرفی نیست. اما اینکه زندگی آنان و یابخشی از زندگی آنان با معجزه و کرامت سپری شود ! حرف غیر قابل است.
در قرآن همانطوریکه از معجزه یادشده مانند سخن گفتن حضرت عیسی در گهواره (مریم/۳۰) اما اززبان پیامبر رحمت(ص) فرمود: "انا بشرمثلکم"(کهف/۱۱۰)
مهم این است درقرآن شخصیت و برنامه انبیاءبگونه ای ترسیم شده که در تمام زندگی آنان و ارتباطات شان ، شرائط عادی یک انسان را داشته اند؛(فرقان/۷)
نکته مهم این است اگردرزندگی آنان غلبه با زندگیِ خارج از قوانین طبیعت بود،چرامردمان زمانه درخواست فرستادن ملائکه را کردن که زندگی غیر بشری دارند؟! (انعام/۹) این خواسته نشان از عادی بودن زندگی ومناسبات انبیاء در امور روزمره شان بوده است.
بله ؛ "کرامت" در زندگی ائمه (ع) بوده همانطوریکه "معجزه" در زندگی انبیاء بوده ، اما بصورت انگشت شمار و در مواقع ضروری و آن هم به گونه ای که موجبات انحراف اعتقادی در پیروان شان و یا سوء استفاده دشمنان نشود.
حضرت امام (اعلی الله مقامه) بحث نافعی درباره معجزه و ظهور کرامت از انبیاء و اولیا در "تعلیقات بر فصوص الحکم" دارندو میفرمایند:"ظهور کرامت برخلاف اصل معرفتی است وتشابه ربوبیت است که اولیا حاضر به چنین ظهوری ازخود نیستند."
حضرت استادمان علامه حسن زاده آملی در درس میفرمود: تمام کرامات انبیا و اولیا در موارد نادر بوده ووقتی بوده که "جانشان به لب" میرسیده .
چه میشود گفت که متاسفانه هر چه در منابر این حرف ها زده شود بازار داغ تر میشود و البته بجایی رسیده که برخی از "یاعلی" گفتن هنگام تولد حرف میزنند و صدالبته که جایزه هم میگیرند !!
این روایات را بخوانید ؛
امام صادق (ع) فرمود: «شیعه سه گروهند: دوست دار واقعی ما ، پس او از ماست. و گروهی که به وسیله ما خود خوب ومثبت جلوه میدهند و البته اینان به وسیله ما زینت می یابد. و گروهی سوم ؛ و ما را وسیله درآمد زندگی خود قرار می دهند. و کسی که به وسیله ما امرار معاش کند، فقیر می شود. الشّیعةُ ثَلاثٌ؛ مُحِبٌّ واوٌّ فهُوَ مِنّا وَمُتَزَیّنٌ بِنا وَنَحْنُ زَیْنٌ لِمَنْ تَزَیَّنَ بِنا، وَمسْتَأکِلٌ بِنا النّاسَ وَمَنِ اسْتَأکَلَ بِنا إفْتَقَرَ»(خصال ، شیخ صدوق)
امام صادق(ع)فرمود: «ای شیعیان ! زینت ما باشید نه باعث ملامت و سرزنش ما، .. مَعاشِرَ الشیعةِ! کُونوا لَنا زَیْنا وَلا تَکونوا عَلَیْنا شَیْنا..» (امالی، شیخ صدوق)
امام رضا (ع) درمقابله باغلوگرایی ازقول پیامبر فرمود: « مرا از مرتبه خودم بالاتر نبرید که خداوند تبارک و تعالی پیش از آنکه مرا فرستاده باشد، عبد قرار داده است ؛ لا ترفعونی فوق حقی فانّ الله تبارک و تعالی إتّخذنی عبداً قبل أن یتّخذنی نبیاً» (عیون، شیخ صدوق)
هوالودود