شرق: مالک شریعتی، نماینده تهران در مجلس یازدهم، گفته است: معمولا دولت و مجلس وقتی با هم اختلاف سلیقه سیاسی داشته باشند، بحث‌های فی‌مابین به سمت دعواهای سیاسی می‌رود و فرصت برای نظارت کارشناسی کم می‌شود اما اگر رویکردها و جهت‌گیری‌های سیاسی هم‌جهت باشد، فرصت برای نظارت کارشناسی فراهم می‌شود. وعده برای کار کارشناسی به‌جای نقد سیاسی مهر تأییدی است بر نقدها بر عملکرد سیاسی و تسویه‌حساب اصولگرایان مجلس با دولت روحانی که در یک سال گذشته با انتقاد هم همراه بود اما تغییری در رفتار بهارستان‌نشینان ایجاد نکرد. مجلس یازدهم از همان ابتدا بنا را بر سرنگونی دولت روحانی گذاشته بود و نمایندگان اصولگرا از هیچ تلاشی برای استیضاح روحانی و وزرای او مضایقه نکردند اما بی‌نتیجه ماند و دولت تدبیر و امید تا پایان مهلت قانونی خود بر سر کار مانده است. آنچه در این میان هدر رفت، وقت نمایندگان مجلس برای سروسامان‌دادن به وضعیت کشور بود که صرف بازی سیاسی شد و هزینه گزافی از بیت‌المال برای این دعواهای سیاسی خرج شد.
البته مجلس از این یکدست‌سازی سیاسی در حالی حمایت می‌کند که صدای سهم‌خواهی از کابینه رئیسی چند روزی است از مجلس به گوش می‌رسد و عدم توفیق نمایندگان مجلس در این مسیر ممکن است بار دیگر این همدست‌سازی را بر هم زند که نتیجه آن ادامه چالش مجلس با دولت بعدی خواهد بود. نمایندگان مجلس که بارها نشان داده‌اند به پاستورنشینی علاقه بیشتری نسبت به بهارستان‌نشینی دارند، تا قبل از انتخابات در سودای کسب صندلی ریاست‌جمهوری تلاش کردند و اکنون به دنبال مناصب وزارت و معاونت ریاست‌جمهوری هستند. مالک شریعتی، نماینده تهران در مجلس یازدهم، در گفت‌وگو با ایلنا درخصوص احتمال نقش‌آفرینی نمایندگان در چینش کابینه چه به صورت حضور مستقیم خودشان یا به صورت معرفی‌کردن افرادی برای مناصب گفت: مشورت‌دادن و مشورت‌کردن کار خوبی است به شرطی که دخالت در کار یکدیگر نباشد. نه دولت باید در کار مجلس دخالت کند نه مجلس در کار دولت. اما بالاخره دولت و مجلسی که می‌خواهند با هم کار کنند، بهتر است که اهل مشورت باشند. وی افزود: به‌ویژه در رویکردهایی که می‌خواهند با هم به جمع‌بندی برسند و رویکرد واحدی در کشور پیش برود. این مشورت‌ها می‌تواند کمک کند به اینکه رویکردهای مشخصی اتخاذ شود اما اینکه کسانی بخواهند فردی را تحمیل کنند، حتما غلط است؛ مجلس چنین برنامه‌ای ندارد اما ما اکنون نمی‌دانیم ممکن است در مورد یکی، دو نفر یا سه، چهار نفر تقاضا از سوی خود دولت باشد که کمک کنند که آن هم باید بررسی شود. اما اینکه نماینده‌ها متقاضی حضور در کابینه باشند من چنین استنباطی ندارم که نماینده‌ها خودشان داوطلب باشند که بخواهند مناصب دولتی را بگیرند یا افرادی را پیشنهاد دهند. عضو کمیسیون انرژی مجلس یازدهم در واکنش به این مسئله که دیدگاهی وجود دارد که نتیجه یکدست‌شدن مجلس و دولت را «کاهش نظارت مجلس بر دولت» می‌داند، اظهار کرد: این خطری است که وجود دارد اما اگر رویکردها درست شود، اتفاقا زمینه برای دقت در نظارت‌های کارشناسی فراهم می‌شود. معمولا دولت و مجلس وقتی با هم اختلاف سلیقه سیاسی داشته باشند، بحث‌های فی‌مابین به سمت دعواهای سیاسی می‌رود و فرصت برای نظارت کارشناسی کم می‌شود اما اگر رویکردها و جهت‌گیری‌های سیاسی هم‌جهت باشد، فرصت برای نظارت کارشناسی فراهم می‌شود و آن زمانی که می‌خواهند برای نظارت اختصاص دهند، روند کار به سمت نظارت کارشناسی خواهد رفت. وی در ادامه تصریح کرد: من قبلا هم گفته‌ام که مجلس و دولت باید با هم برادر باشند اما در این برادری مجلس برادر بزرگ‌تر است و در رأس امور بودن مجلس یعنی همین؛ ضمن اینکه دلسوزی می‌کند، حتما نظارت هم می‌کند و از سر برادری و همکاری و همراهی حتما باید در نظارت و کار خود با دقت عمل کند.
انتقادات به سهم‌خواهی مجلس از دولت جدید زبان برخی از نمایندگان را به انتقاد از وضعیت فعلی گشوده است و محمدمهدی زاهدی، نماینده مردم کرمان در مجلس درباره تمایل برخی از نمایندگان فعلی مجلس شورای اسلامی برای حضور در کابینه رئیسی، تصریح کرد: البته ممکن است برخی از نمایندگان مجلس به دنبال آن باشند که جایگاه خود را ارتقا دهند و در دولت فعالیت کنند اما نمایندگانی هم در مجلس حضور دارند که قبلا سابقه وزارت یا معاونت ریاست‌جمهوری را داشته‌اند اما الان تمایلی به حضور در دولت ندارند و به دنبال این موضوع نیستند. نماینده مردم کرمان در مجلس تأکید کرد: بر این اساس، ما نباید همه نمایندگان مجلس شورای اسلامی را با یک چشم ببینیم و بسیاری از نمایندگان مشغول فعالیت‌های نمایندگی خود بوده و به دنبال آن هستند که در کنار دولت، مشکلات کشور و مردم را حل‌وفصل کنند. او با بیان اینکه سهم‌خواهی گروه‌های سیاسی از دولت جدید اقدامی مذموم است، گفت: دولت نباید به شکل شرکت تعاونی اداره شود. پیروزی رئیسی بسیاری از نمایندگانی را که در ایام انتخابات علم حمایت از رئیسی برداشته بودند یا در ستاد او فعال بوده‌اند، به هوس انداخته که رخت پارلمانی را از تن به در کرده و همراه با رئیسی راهی پاستور شوند؛ آن‌هم درست یک ماه بعد از آنکه رهبری آن توصیه مهم به مجلسی‌ها را داشتند. به نظر می‌رسد فصل کوچ از بهارستان به پاستور برای برخی نمایندگان آغاز شده است. لیست‌های مختلفی از کابینه احتمالی هرازگاهی منتشر می‌شود که فصل مشترک همه آنها اسامی تعداد بسیاری از نمایندگان مجلس است؛ اسامی‌ای همچون قاضی‌زاده‌هاشمی و نیکزاد و حتی تعدادی از پایداری‌های مجلس مانند نبویان و ذوالنوری در لیست‌ها قرار دارند.
هرچند این سهم‌خواهی‌ها با انتقاداتی مواجه شده اما بهارستان‌نشین‌ها نشان داده‌اند جز خواسته خود به هیچ چیز دیگری اهمیت نمی‌دهند. بسیاری از نمایندگان مجلس که نام انقلابی را هم روی خود می‌گذارند، برخلاف توصیه‌های رهبری، نمایندگی را فرصتی برای خدمت به مردم حوزه‌های انتخابیه خود و کل مردم ایران نمی‌دانند و به آن به‌عنوان سکوی پرتابی برای حضور در دولت و مناصب اجرائی و وزارت می‌نگرند. در این بین نه فقط حق مردمی که پای صندوق‌های رأی رفتند پایمال می‌شود، بلکه ناکامی در رسیدن به پاستور به تنش سیاسی مجلس با دولت ختم خواهد شد.