✍️شاید این روزها برخی به یاد نیاورند که مهدی کروبی کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری ۸۸ در تبلیغات انتخاباتی بر پرداخت ماهانه ۵۰ هزار تومان به هر ایرانی تاکید کرد، وعده انتخاباتی که توسط احمدی نژاد و محسن رضایی مورد انتقاد قرار گرفت و مطبوعات و برنامه های تلویزیونی هم ایده پرداخت نقدی ماهانه ۵۰ هزار تومان به هر ایرانی کروبی را تحت عنوان ایده غیر کارشناسانه و خلاف مصالح ملی مورد هجمه قرار دادند.
✍️احمدی نژاد کاندیدای پیروز اعلام شد و سایر وقایع پس از انتخابات ۸۸ در اعتراص به نتایج اعلامی آغاز شده بود که احمدی نژاد با هدف سهمیه بندی و افزایش قیمت تمامی حامل های انرژی اعم از سوخت تا برق و گاز موضوع پرداخت نقدی ماهانه ۴۵ هزار تومان به هر ایرانی را مطرح کرد که اینبار بدون آنکه کسی از ایده ۵۰هزار تومانی کروبی نام ببرد با استقبال و حتی حمایت بسیاری از مقامات تا ائمه جمعه تحت عنوان آغاز بسط عدالت اجتماعی و رسیدگی به محرومان قرار گرفت.
✍️اما در کارزار تبلیغات انتخاباتی اخیر گویی هیچ کاندیدایی جز افزایش مبلغ مندرج در ایده انتخابات ۸۸ مهدی کروبی حرفی برای گفتن نداشتند هر کاندیدا هر چه توانست بر مبلغ افزود تا شاید برای کسب یا خرید رای مردم فرجی حاصل گردد. گویی کاندیداها برخلاف وعده های انتخاباتی که در رعایت حق مالکیت تاکید دارند هیچ یک بر مالکیت معنوی باور ندارند. شاید به همین دلیل کپی رایت یا دزدی محتوایی و ایده دزدی را مجاز تلقی کرده و لازم نداشتند در تبلیغ پرداخت ماهانه نقدی به صاحب امتیاز ایده انتخاباتی یعنی مهدی کروبی اشاره کنند.
✍️اینکه کاندیداهای ریاست جمهوری چنان به پوچی رسیدند که جز تکرار ایده سال ۸۸ کروبی هیچ ندارند به این معنا است که مردم با اعطای رای خود به هر کدام عملا چیز خاصی بدست نیاورده و هیچ چیز را هم از دست نخواهند داد. شاید در این هیچ بازار اندیشه، باید در صداقت یا سلامت انسانی تردید کرد که در صدد القاء این نکته هستند که حتی یک رای می تواند در سرنوشت انتخابات موثر باشد. در حالیکه اصل انتخابات میان چند هیچ، هرگز نمی تواند دستاوردی جز هیچ داشته باشد.
✍️شاید تکرار ایده مهدی کروبی در انتخابات ۸۸ توسط کاندیداهای این دوره را که از ذکر منبع و صاحب ایده تفره می روند نوعی ابتلا به صداقت گریزی عمومی کاندیداها هم دانست که تعهد انسانی و دینی حکم می کند در استفاده از ایده دیگران حداقل اگر با کسب رضایت صاحب ایده نیست با ادای احترام به ایده پرداز که نوعی احترام به خود و افکار عمومی هم هست عمل کنند.
✍️لاریجانی ، مطهری ، هاشمی ، پزشکیان و برخی دیگر همچنان با درخواست اعلام دلائل عدم احراز صلاحیت تا سلامت اخلاقی و فقهای شورای نگهبان را به چالش کشیده اند. فقهای شورای نگهبان خوب می دانند با حضور صادق لاریجانی برادر علی لاریجانی در شورا نمی توانند ادعای بی اطلاعی لاریجانی از مباحث درون شورا را مطرح کنند، اما علی لاریجانی حتی اگر به دستور رهبری دیگر پیگیر نباشد عملا طبل بی اعتباری ادعاهای شورای نگهبان را به صدا درآورده است.
✍️شورای نگهبان در کشاکش بی اعتباری در برابر علی لاریجانی دومین ضربه اثبات بی اعتباری و وابستگی به سیاست و رفتار غیر دینی و غیر اخلاقی را از ناحیه اعترافات تکان دهنده مصلحی دومین وزیر اطلاعات احمدی نژاد خورد. مصلحی با اعتراف حیرت انگیز به حضور در شورای نگهبان و تفهیم خطر رای بالای مرحوم هاشمی در ۹۲ و تصمیم شورای نگهبان مبنی بر رد صلاحیت از گرایش سیاسی متمایل به قدرت شورای نگهبان پرده برداشت، هرچند از روز گذشته در تلاش برای رفع و رجوع اعترافات خود خواسته و بدون شلاق و درفش تلویزیونی می باشد.
✍️شاید سوال مهمی است که باید مراجع محترمی که شرکت در انتخابات را واجب عینی اعلام کردند در برابر مردم مسلمان ایران پاسخ دهند.
*چرا مراجع تقلیدی از این قبیل فکر می کنند رای به یکی از منتخبین شورای نگهبان واجب عینی است؟
*چرا فکر می کنند رای به کاندیداهایی که متفق القول هستند که همه با هم دروغ می گویند واجب عینی است؟
*چرا تصور می کنند مردم شرعا باید به کسی رای دهند که صداقت اعلام منبع و مآخذ ایده پرداخت نقدی ماهانه را ندارد؟
۲۵خرداد۰۰