جماران: سخنان حجه الاسلام مصلحی وزیر سابق اطلاعات درباره شورای نگهبان موجی از حیرت را باعث شده است. اینکه کسی در مقام مسئول امنیتی، با استدلال های امنیتی، شورای نگهبان را راضی به رد صلاحیت یکی از بزرگ ترین شخصیت های سیاسی کشور کند، بسیار مهم و تلخ و غیر قابل باور است. البته این مطلب را آیت الله هاشمی در همان سال ها بر زبان جاری ساخته بود ولی کسانی مثل من، به سبب تکذیب های پی در پی اعضای شورای نگهبان، می خواستند آن را نپذیرند و به نوعی توجیه کنند. 

اما و صد اما، انچه اکنون از اصل این اعتراف دیر هنگام مهم تر است دو نکته اساسی است. 

نخست آنکه چرا «مسئول برجسته امنیتی » _که حتما می داند سخن را با چه معیاری باید بر زبان جاری کرد_،اکنون و در آستانه انتخابات و در حالی که شورای نگهبان زیر شدید ترین انتقادات است، این مطلب مهم و حیاتی را مطرح کرده است؟ ممکن است چنین به ذهن خطور کند که ایشان چون نامزد خبرگان است می خواسته از اهمیت خود و توان بالای خود سخن بگوید. اما آیا این بهانه کافی است تا کسی تشت رسوایی شورای نگهبان را از بام به زیر بیافکند؟

و نکته دوم که اصلی ترین نکته است آن است که امثال ما با سخنان این سال های مسئولان شورای نگهبان چه کنیم؟ با آنها که وجود این مطالب را تکذیب می کردند چه کنیم؟ آیا باور کنیم که مهم ترین نهاد دینی نظام، به راحتی به مردم دروغ می گوید؟ پرسش های بزرگان را به راحتی آب خوردن خلاف پاسخ می دهد؟ واقعا چه توجیهی وجود دارد که در این هشت سال، مرتبا اعضای شورای نگهبان وجود چنین جلسه ای را انکار کرده بودند؟

دروغ کلید همه بدی هاست. شاید امروز بفهمیم که چرا گرفتار همه بدی ها شده ایم. وقتی شورای نگهبان در طول این سال ها حقیقتی به این مهمی را کتمان کرده بود، نباید انتظار صلاح و وداد داشت. 

و اما راه حل؛. فقط پاسخگویی است. باید شورای نگهبان پاسخگوی اعمال خود باشد و برای هر کار خود پاسخی در خور داشته باشد.