جماران: جناب آقای حیدر مصلحی وزیر اطلاعات در سال 1392، برای اولین بار در سخنانی صریح تمام شنیده ها در مورد ایفای نقش اصلی در ردصلاحیت مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی را تایید کرد و گفت که «بر اساس گزارش کف خیابان آقای هاشمی رأی می آورد و یک عزیزی هم در آن جلسه گفت یعنی چی، یعنی بچه های حزب اللهی می گذارند این اتفاق بیافتد؟ من گزارشی در دو صفحه از جهت مصلحت نظام نوشتم و به شورای نگهبان رفتم و گفتم که ردصلاحیت آقای هاشمی به مصلحت نظام است.. یکی از حقوق دانان شورای نگهبان سوالی مطرح کرد که مگر ایشان چه گفته اند که رد صلاحیت شوند ، گفتم من با شخص کاری ندارم ، من می گویم حفظ نظام این هزینه و این فایده را دارد.»

در این باره چند نکته بسیار اساسی و حیاتی وجود دارد:

1-این اظهارات نشان می دهد که برخلاف آنچه سخنگوی شورای نگهبان همواره بر آن پافشاری دارد، صرفا «مرّ قانون» نیست که در تصمیمات آن شورا نقش دارد و ملاحظات دیگری از جمله آنچه جناب مصلحی «مصلحت نظام» بر آن می نامد هم می تواند در تعیین صلاحیت نامزدها موثر بیفتد. چنانچه در دوره اخیر ریاست جمهوری هم دکتر لاریجانی هنوز پیگیر علل قانونی ردصلاحیت خود است اما پاسخی دریافت نکرده است.

به نظر می رسد شورای نگهبان باید در این خصوص پاسخگو باشد و حال که وزیر اطلاعات سابق این اظهارات را بیان کرده، اقدام به شفاف سازی کند.

2-این سخنان نشان می دهد که از نظر برخی، «مصلحت نظام» و «رأی جمهور مردم» لزوما با یکدیگر یکسان نیست. از اینان باید پرسید، این کدام نظام است که مصلحت آن با رأی اکثریت در تضاد است و آیا این برای نظامی که افتخار آن رأی 98 و دو دهم درصدی مردم بوده، یک انحراف محسوب نمی شود؟! مخصوصا اگر گوینده این سخنان رئیس دستگاه اطلاعاتی کشور باشد و حرفش هم به کرسی نشسته باشد!

3-این وزیر سابق اطلاعات مبنای عمل خود را «مصلحت نظام» عنوان می کند و بارها این کلمه را تکرار می کند. در حالی که آن کسی که او ردصلاحیتش را به تایید صلاحیتش می داند، خودش «رئیس تشخیص مصلحت نظام» با حکم رهبری و صاحب بالاترین مقامات از ابتدای تأسیس این نظام بوده است. اگر واقعا چنین شخصیت بلندپایه ای دچار انحراف شده پس چرا علل و اسناد و مدارک آن را  نه به مردم، حتی به اعضای شورای نگهبان هم اعلام نمی کنید؟! اگر هم اینگونه نیست پس چرا تصمیم را به مردم واگذار نمی کنید؟!

4-در نهایت این سخنان امام خمینی ملاک اصلی عمل است و هرچه غیر از آن، نه مصلحت، بلکه یک خطر بزرگ است: «اکثریت هر چه گفتند آرای ایشان معتبر است و لو به خلاف، به ضرر خودشان باشد. شما ولیّ آنها نیستید که بگویید که این به ضرر شماست ما نمی خواهیم بکنیم. شما وکیل آنها هستید؛ ولیّ آنها نیستید. بر طبق آن طوری که خود ملت مسیرش هست». (صحیفه امام؛ ج ۹، ص ۲۹۶ - ۳۰۵)