جماران: دیشب چنانکه قابل انتظار بود در مراسم احیا و در شب شهادت مولی الموحدین یکی از مداحان کشور سخنان دشنام گونه ای را درباره دکتر ظریف و تیم مذاکره کننده بر زبان جاری کرد. وی در شعری  که خواند،  مذاکره کننده ها را ابله خطاب کرده بود که با هر تعریفی دشنام محسوب می شود. 

حقیقت آن است که این گونه سخن گفتن  آن قدر بی پایه و اساس است که ارزش ندارد تا درباره اش بنویسم ولی وقتی پای شب قدر و شب شهادت علی(ع) در میان است، بی مناسبت نیست که به رویه آن امام همام درباره دشنام و دشنام گفتن اشاره کنیم. 

یک) مطابق آنچه نهج البلاغه نقل می کند، وقتی که در لشکر امیرالمؤمنین گروهی از یاران حضرت خطاب به لشکریان معاویه، بدزبانی کردند، حضرت فرمودند: «پسند من نیست که شما دشنام دهنده باشید، ولى اگر در گفتارتان، کردار آنان را وصف کنید و حالشان را بیان نمایید، به گفتار صواب نزدیک‌تر و در مرتبه عذر رساتر است. بهتر است به جاى دشنام بگویید: خداوندا، ما و اینان را از ریخته شدن خونمان حفظ فرما، و بین‌ ما و آنان اصلاح کن، این قوم را از گمراهى نجات بخش ،تا آن کسیکه حق را نمی شناسد آن را بشناسد، و آن که شیفته گمراهى است از آن باز ایست»۱

دو) مطابق نقل شیخ مفید در کتاب امالی، امیرالمومنین وقتی شنیدند که مردی به قنبر دشنام می‌‌دهد و قنبر می خواهد به وی پاسخ بدهد.  فرمودند: «آرام باش ای قنبر! از او صرف نظر کن تا رضایت رحمان را فراهم کنی، و شیطان را به خشم آوری و دشمنت را کیفر دهی.»۲

سه) مطابق با نقل کتاب جعفریات حضرت امیر در کلامی طولانی پیروان خود را از دشنام گویی پرهیز می دهد و می فرماید از سخن یاوه برحذر باشید.۳

چهار) همین کتاب از حضرت نقل می کند که اگر کسی به دیگری بگوید « ای فاسق» یا بگوید «ای منافق» یا او را «ای حمار» و «ای خوک» خطاب کند و یا به او «ای خبیث» بگوید، باید توسط حاکم تعزیر شود و تازیانه بخورد.۴

پنج) مولای متقیان مطابق نقل کتاب شریف کافی از پیامبر اسلام نقل می کنند که: «خداوند بهشت را بر هر فحاش بدزبان بی‌شرمی که باکی ندارد چه گوید و چه شنود، حرام کرده است»۵

شش) حال که سخن از پیامبر (ص)مطرح شد، مناسب است که این روایت را هم از ایشان با هم مرور کنیم که می فرمایند:« دشنام دادن به مومن فسق است و کسیکه به مومن دشنام دهد در حال هلاک شدن است.»۶

   ....

حال آیا نباید برای مظلومیت پیامبر و اهل بیت ایشان(ع) خون گریست که در حرم مطهر رضوی و در شب شهادت امام علی امیر المومنین و در حضور عاشقان ایشان ،زبان به دشنام گشوده می شود و حرمت مومن که همانند حرمت کعبه است شکسته می گردد؟

اگر غضب خدا بر ما نازل شود بی راهه نرفته است؟

۱-إِنِّی أَکْرَهُ لَکُمْ أَنْ تَکُونُوا سَبَّابِینَ وَ لَکِنَّکُمْ لَوْ وَصَفْتُمْ أَعْمَالَهُمْ وَ ذَکَرْتُمْ حَالَهُمْ کَانَ أَصْوَبَ فِی الْقَوْلِ وَ أَبْلَغَ فِی الْعُذْرِ وَ قُلْتُمْ مَکَانَ سَبِّکُمْ إِیَّاهُمْ اللَّهُمَّ احْقِنْ دِمَاءَنَا وَ دِمَاءَهُمْ وَ أَصْلِحْ ذَاتَ بَیْنِنَا وَ بَیْنِهِمْ وَ اهْدِهِمْ مِنْ ضَلَالَتِهِمْ حَتَّى یَعْرِفَ الْحَقَّ مَنْ جَهِلَهُ وَ یَرْعَوِیَ عَنِ الْغَیِّ وَ الْعُدْوَانِ مَنْ لَهِجَ بِهِ . 

نهج البلاغه خطبه ۲۰۶/ مستدرک الوسائل متن روایت را به صورت مفصل تر بیان کرده است. ج۱۲. ص ۲۰۶

۲-قد سمع أمیرالمؤمنین علیه السلام: رجلا یشتم قنبرا وقد رام قنبر أن یرده علیه فناداه (علیه السلام) مهلا یا قنبردع شاتمک مهانا ترضی الرحمن و تسخط الشیطان و تعاقب عدوک فوالذی خلق الحبة و بری‌ء النسمه ما أرضی المؤمن ربه بمثل الحلم ولا أسخط الشیطان بمثل الصمت ولا عوقب الأحمق بمثل السکوت عنه.

«امالی مفید، ص 118 - بحارالانوار، ج 68،ص424»

۳- نک تفسیر عیاشی ج۱ ص ۱۴۱

۴- همان ص ۱۰۲

۵-ان‌الله حرّم الجنه علی کل فحّاش بذیء قلیل الحیاء لایبالی ما قال و لا ما قیل له؛ فانک ان فتشته لم تجده الا لغیه او شرک شیطان کافی ج۲ ص ۳۲۳

۶- وسائل الشیعه ج ۱۲ ص۲۹۷ و ۲۹۸