بودجه‌نویسی معیوب، چیز جدیدی در تاریخ سیاستگذاری‌های جمهوری اسلامی نیست! دهه هاست که قانونگذار هرساله بودجه سال بعد کشور را تصویب می کند و هربار بی‌توجه به انتقادات جدی متخصصان، شاهد ادامه روند بودجه نویسی غیرشفاف با مشکلات بنیادی جدی هستیم! مواردی که با نیت حذف فساد و رانت تصویب می شوند؛ اما در عمل در خدمت صنعت ارتزاق رانت خواری هستند! نتیجه نیز با نگاهی جدی به رشد اقتصادی و نمودارهای تورم ایران، به راحتی قابل تشخیص است.
این بار اما، فاجعه بزرگ‌تر است؛ آنچه غیرمنتظره به نظر می رسد، این موضوع است که چرا رسانه ها به آن‌ اندازه که باید به این اتفاق حساس واکنش نشان نداده اند! گویی این خبر به شدت مهم در میان اخبار پر سر و صدای فایل صوتی ظریف گم شده است و یا شاید آستانه تحمل شوک رسانه های ایران بیشتر شده است و دیگر بیدی نیستند که با این اخبار بلرزند!
یکصد نماینده مجلس در نامه‌ای اعلام کرده‌اند که جداول، برخی مندرجات کلان و تبصره های بودجه سال ۱۴۰۰ پس از تاریخ ۲۸ اسفند ماه به طور مکرر اضافه شده و در مواردی تغییر کرده‌ اند!. یکی از رسانه ها این تغییرات و احکام را بیش از ۲۰۰ مورد نامید.
هر ساله در اخباری پراکنده نارضایتی مسئولین کشور از فشار گروه هایی برای کسب منفعت بیشتر در بودجه، توسط رسانه ها شنیده می شود؛ اما آنچه که در ماه گذشته در مجلس جمهوری اسلامی اتفاق افتاد؛ یک فاجعه تمام عیار و بی سابقه در تاریخ بودجه نویسی بعد از انقلاب است.! این که افرادی خود با صلاح‌دید خویش، موارد مهمی از یک بودجه را بدون به اشتراک گذاری با بسیاری از نمایندگان مردم، تغییر می دهند. این مورد در تقابل جدی با صیانت از اعتماد و آرای ملی است.
این حرکت ناشایست، تیری نهایی بر پیکره بی جانِ بودجه نویسی ناکارآمد این مملکت بود؛ این اولین بار نیست که بودجه نویسی گریبانگیر نفوذ صاحبان قدرت می شود و از مسیر و اهدافی که برای توسعه کشور ترسیم می‌شود، فاصله می گیرد. طبق گزارشات ارائه شده، بسیاری از این موارد اضافه شده در رابطه با سازمان هایی بوده که در سالهای گذشته نتوانسته اند هیچ نقش و سهم مثبتی در جامعه ایفا کنند و علی‌رغم مکش بیشتر هرساله بیت‌المال، از پای فتاده اند و مقبولیت کافی اجتماعی را در میان بخش گسترده‌ای از جامعه ندارند. مقامات مربوطه، موظفند در خصوص این اقدامات غیرمنتظره توضیحات شفافی را به جامعه ارائه دهند، که چگونه می توان پس از تصویب بودجه یک مملکت، در جداول و مباحث مهم آن دست برد؟! اگر این دست بردن در جیب مردم نیست؛ چه معنای دیگری می تواند داشته باشد؟! در سخت ترین سال اقتصادی ایران که فقر تا سر سفره بسیاری در این مملکت رسوخ کرد؛ وعده تغییرات بزرگ و ریشه کن کردن فقر دادید؛ امروز اما پس از گذشت یک سال، تاریخ، چیز دیگری را به نامتان ثبت کرده است! یک کشور، با شور، هیجان و توهین و افترا به دیگر مقامات دولتی آن کشور توسعه پیدا نمی کند؛ بلکه اصل اساسی آن اقدامات با منطق و بدون دورویی و تصمیمات حزبی و ایدئولوژیکی است. دست بردن در بودجه ای که خود آشفته به قوانینی است که ایجاد رانت می کنند؛ نه تنها غمی از دوش خسته این مردم نمی کاهد، بلکه به آن می افزاید. آیا وقت آن نرسیده تا با مردم و سفره قلب و خانه آنها آشتی کنیم؟! آیا به صورت جدی قرار است تا سرمان را هر روز بیشتر از قبل در برف فرو ببریم؟ آیا اصلا گوش‌های آن کس که باید این غم و درد مشترک ملی را بشنود، برای درک این اندوه، شنوا هستند؟