جماران: از امروز و دیروز که همه در دام رسانه های ضد انقلاب افتاده ایم و همه درباره آن چیزی سخن می گوییم که آنها می خواهند و همه در میدانی بازی می کنیم که آنها تعریف کرده اند، جدای از هر چیز، موج بی ادبی و هتاکی طرفین ماجرا جالب توجه است. 

از یک سو قلم به دستان ضد انقلاب مطابق روش همیشگی خود در حال پمپاژ نفرت هستند و از سوی دیگر گروهی که خود را ارزشی می دانند سخن  را از حد گذرانده  و به ادبیاتی مشمئز کننده روی آورده اند. 

واقعا یک بار به این حجم از بی ادبی و توهین نسبت به ظریف بنگرید. نسبت به یک انسان شریفی که ده ها بار از سوی رهبر انقلاب و دیگر بزرگان نظام مورد تکریم واقع شده است و در چشم مردم ایران به بزرگی و متانت نشسته است. این را اگر عقده گشایی ننامیم چه بنامیم؟ 

واقعیت آن است که اگر نبود برخی از آنچه به طور رسمی منتشر شده است، باز هم نمی شد از کنار این توهین ها گذشت ولی اکنون کار به مراتب زشت تر است. از صدا و سیما که در پشت شهید سلیمانی سنگر گرفته تا فلان روزنامه که هر چه سزاوار خود است را به وزیر خارجه توانای مان نسبت می دهد. 

می توان با سخنان ظریف مخالف بود. می توان با انتشار آن سخنان مخالفت کرد. می توان از زمان بیان این سخنان انتقاد نمود ولی نمی توان دهان را باز کرد و هر چه بر زبان می آید را به فرزندان این کشور حواله داد. 

البته من مطمئنم،  از امروز و فردا ، به جهت همین تندروی های پرخاش گرایانه ورق به نفع ظریف بر می گردد و مثل همیشه بی ادبان از این نمد کلاهی نخواهند یافت .....اما دلم برای اسلام می سوزد که ما قرار بود مبلغ آن باشیم. دلم برای پیامبر می سوزد که می خواست اسوه اخلاقی ما باشد. دلم برای  اهل بیت می سوزد که نام آنها را یدک می کشیم. دلم برای امام خمینی می سوزد که مثلا ما پیروان او هستیم.