اینکه چرا برخی رسانه ها در حالیکه باید از تصمیم یادگار امام در پذیرش نظر رهبر معظم انقلاب خوشحال باشند، باز هم از لحنی معاندانه استفاده می کنند و مرتبا می نویسند که ایشان شرط کاندیداتوری را ندارد، جای تأمل بسیار دارد.
جماران: این روزها و بعد از اعلام رسمی «پرهیز از کاندیداتوری» توسط یادگار امام ، برخی نشریات جناح اصولگرا، بنا به انگیزه های مختلف این مطلب را مطرح می کنند که «یادگار امام صلاحیت ریاست جمهوری را نداشته است».
البته اینکه چرا این رسانه ها در حالیکه باید از تصمیم یادگار امام در پذیرش نظر رهبر معظم انقلاب خوشحال باشند، باز هم از لحنی معاندانه استفاده می کنند و مرتبا می نویسند که ایشان شرط کاندیداتوری را ندارد، جای تأمل بسیار دارد. اما من در این نوشتار بدون توجه به این عملکرد غلط این دسته از رسانه ها و افراد - که البته نمی توان آن را نادیده گرفت- می خواهم به بررسی این سؤال جدی بپردازم که «آیا سید حسن خمینی رجل سیاسی هست؟»
مطابق با قانون مجلس رجل سیاسی تعریف روشنی یافته است. این قانون می گوید«مقام سیاسی موضوع بندهای «الف» ،«ب» و «ج» ماده (۷۱) قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب 8/7/1386، معاونین رؤسای قوای سه‌گانه، اعضای شورای عالی امنیت ملی و اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام، رئیس کل بانک مرکزی، رئیس دیوان محاسبات کشور، استاندار، شهردار شهرهای بالای دو میلیون نفر جمعیت، رئیس سازمان‌ها و نهادهای دولتی و مؤسسات و نهادهای عمومی غیر‌دولتی در سطح ملی، فرماندهان عالی نیروهای مسلح با جایگاه سرلشکری و بالاتر، رئیس دانشگاه آزاد اسلامی در سطح کشور و مدیر مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه کشور رجل سیاسی محسوب می‌شوند.»
روشن است که بر اساس همین قانون سید حسن خمینی به سبب ریاست بر «مؤسسات و نهادهای عمومی غیر‌دولتی در سطح ملی» رجل سیاسی است. چراکه روشن است که موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی و حرم مطهر امام از مهم ترین «مؤسسات و نهادهای عمومی غیر‌دولتی در سطح ملی» هستند که اتفاقا حکم مقام معظم رهبری را هم با خود دارند.
حال با توجه به این مسئله باید از نشریات کیهان و جام جم و رسانه های همانند فارس و توییت زنندگانی از این دست پرسید که چرا در تشریح یک عملکرد زیبا از سوی رهبر انقلاب و پذیرش آن از طرف فرزند معنوی ایشان، این مقدار نعل وارونه می زنند و آسمان را به ریسمان می بافند.
اگر شما فهمیدید به ما هم بگویید.
