مأمون فندي در الشرق الاوسط نوشت: آیا درهای واشنگتن به روی اسرائیل بسته و باعث شده اسرائیل به صورتی غیر عادی به سمت نشست دیپلماتیک در اروپا در خصوص پرونده ایران حرکت کند؟ یا اینکه مساله پیچیده تر از آن است که در ظاهر به نظر می رسد؟

به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: هفته گذشته پایتخت های کشورهای اروپایی از پاریس گرفته تا لندن و برلین شاهد نشستهای دیپلماتیک در خصوص پرونده هسته ای ایران و تبعات آن برای امنیت ملی اسرائیل بودند. این نشست ها با حضور آویو کوخاوی، رئیس ستاد مشترک ارتش اسرائیل و رووین ریولین، رئیس جمهور اسرائیل به اضافه یک هیئت امنیتی بلند پایه برگزار می شد.

اسرائیلی ها سفرهای خود را از آلمان شروع کرده و سپس به فرانسه رفتند، مساله جالب توجه آنکه آنچه اسرائیلی ها مطرح کردند، ظاهرا نوعی عقب نشینی از موضع قدیمی شان بود، چرا که اسرائیلی ها به همتایان فرانسوی خود ابلاغ کردند که مخالف رسیدن به توافق هسته ای جدید با ایران نیستند، به شرطی که این توافق دربردارنده بندهایی باشد که امکان دست یابی ایران به بمب اتمی را دشوار کند. اما چرا این عقب نشینی صورت گرفت؟ آیا اسرائیل به دنبال آن است تا واشنگتن را در مورد پذیرش دیدگاه خود قانع کند؟ آیا این فشار سیاسی اسرائیل نتیجه اختلاف نظر بین آمریکا و اسرائیل است یا اینکه اسرائیل چیزی برای ارائه در مورد پرونده ایران ندارد و دیگر نمی تواند بایدن را هم مانند ترامپ علیه توافق هسته ای و ایران بشوراند؟

ساده انگارانه است اگر بگوییم واشنگتن تمام درهای خود را به روی اسرائیل بسته است، اما به اعتقاد من دولت بایدن پیام واضحی را برای اسرائیل رسانده است مبنی بر اینکه خاورمیانه و پرونده های پیچیده اش را درک می کند و نیازی به یک واسطه منطقه ای ندارد. نکته دوم، نتیجه وضعیت سختی است که دولت آمریکا با ورود به توافق هسته ای با ایران خود را در آن قرار داده است. با این حال، رابرت مالی در گفتگو با بی بی سی گفت: «آمریکا می خواهد مذاکرات با تهران شروع شود و مانعی نداریم که مذاکرات به طور مستقیم یا با یک واسطه و طرف سوم صورت گیرد».

آیا اروپایی ها همان طرف سوم هستند و اقدام غیر عادی اسرائیل تنها یک ضربه پیشگیرانه محسوب می شود؟ رابرت مالی با وجود یهودی بودن، رابطه خوبی با اسرائیل بویژه در دو پرونده ایران و فلسطین ندارد. اسرائیلی ها در مورد شخصیت رابرت مالی و دولت بایدن در خصوص مساله بازگشت آمریکا به توافق 2015 و کاهش فشارها بر ایران -که کابوسی برای اسرائیل است - تردید دارند.

شاید بسته شدن درهای واشنگتن به روی اسرائیلی ها در چارچوب بازنگری آمریکا در اصول روابط استراتژیک خود است و مقصودش تنها اسرائیل نیست، بلکه هدف آمریکا تغییر قواعد قدیم بازی و درگیریهای دیپلماتیک براساس ائتلافهایی جدید است، بخصوص پس از توافقهای عادی سازی اخیر بین اسرائیل و جهان عرب، از مراکش گرفته تا امارات، بحرین و سودان.

این موضوع اسرائیل را از صفحه دوم دستور کار آمریکا به صفحه پنجم اولویتهای دولت بایدن انتقال داده است.

هر کسی که گفته های بایدن علیه رئیس جمهور روسیه را در نظر داشته باشد، متوجه می شود که مساله امنیت ملی، مهمترین موضوع برای بایدن است و نمی خواهد برخوردی با جمهوری خواهان داشته باشد. همانطور که نمی خواهد به اهمال در قبال مسائل امنیت ملی متهم شود. پرونده ایران هم از این قاعده مستنثی نیست، اما رئیس جمهور جدید ایالات متحده نمی خواهد مانند فردی به نظر برسد که تحت فشارهای خارجی مجبور به تعامل با ایران در پرونده هسته ای اش شده است.