جماران: امروز با کمال تاسف خبر درگذشت یکی از یاران حضرت امام که عمر خود را صرف مبارزه و جهاد کرده بود دریافت کردیم. آن مرحوم  همواره با تعصب و جدیت بیش از حد انتظار از امام و انقلاب و اسلام دفاع می کرد و حد و مرزی برای آنچه حمایت از اسلام انقلابی می پنداشت قائل نبوده و در این مسیر خیلی از احباب و دوستان خود را نیز فدا کرد. از خدمات بزرگ آن مرحوم میزبانی از حضرت امام در هنگام بازگشت به قم پس از پیروزی انقلاب بود. 

ایشان با تشکیل کمیته ای مرکب از جوانان شهر قم در ماههای انتهایی حکومت شاه، مدیریت این شهر را در دست گرفته و برای اسکان حضرت امام در زمان بازگشت به قم، منزلی نسبتا شیک و اعیان در مجاورت حرم حضرت معصومه(س) را که متعلق به یک بازاری خیّر به نام حاج قاسم دخیلی بود در نظر گرفته بود ولی حضرت امام از سکونت در این منزل ناراضی بوده و می فرمایند اگر جای مناسبی پیدا نکنید به منزل قبلی خودم می روم.

آقای یزدی پس از دریافت نظر امام، برای در اختیار گذاشتن منزل مسکونی خودش اعلام آمادگی می کند و پس از موافقت همسر حضرت امام، آقای یزدی سریعا منزل را تخلیه کرده و در اختیار ایشان قرار می دهد. این منزل همان مکانی است که هر روز هزاران نفر از سراسر کشور و نمایندگانی از مردم سراسر جهان گرد آن جمع شده و حضرت امام برای آنان سخنرانی کرده و یا با حضور در کوچه یا پشت بام آن به ابراز احساسات آنان پاسخ می دادند. بسیاری از جلسات هیئت دولت با امام و دیدار مقامات سیاسی کشور و نمایندگان سیاسی سران کشورها در همین مکان برگزار شده و حجم زیادی از احکام و نامه ها و پیام های حضرت امام نیز در همین منزل صادر شده است.

در اینجا مناسب می دانم حکایتی که نگارنده شخصا از جناب حجه الاسلام والمسلمین مجید یزدی فرزند ایشان شنیده ام نقل کنم. آقا مجید می گفت: قبل از آمدن حضرت امام به این منزل، والده ام در عالم رویا می بینند  ابر سیاه بزرگی در آسمان ظاهر شده و از دور به سمت شهر در حرکت است. پس از نزدیک شدن، می بینند این سیاهی مربوط به فوج بزرگی از کبوترانی است که به سمت منزل  می آیند و همگی از در و دیوار وارد آن شده، به گونه ای که خانه مملو از کبوتر می شود. صبح این رویا را برای پدرم تعریف کردند، ایشان تعبیر کردند ان شاءالله این منزل مورد توجه مردم قرار گرفته و محل رجوع آنان می شود. 

حضرت امام از 13 اسفند 1357 تا 28دیماه 1358 در این مکان سکونت داشتند و پس از  وقوع بیماری حضرت امام و انتقال ایشان به بیمارستان قلب در تهران و امر پزشکان به سکونت دائمی ایشان در تهران، آیه الله یزدی به احترام امام حاضر به بازگشت به منزل نبودند که با امر ایشان مجددا در این مکان ساکن می شوند. مرحوم آیه الله یزدی پس از فوت حضرت امام وقتی از این منزل نقل مکان می کنند برای آنکه یاد و نام حضرت امام حفظ شود این مکان را به تملک قوه قضائیه در آورده و مرکز تحقیقات فقهی قوه قضائیه را در آنجا راه اندازی کردند.

در آذر ماه سال 1383با پیشنهاد کتبی نگارنده به فرزند فاضل و با تقوای حضرت امام، جناب حجه الاسلام و المسلمین سید محمد خاتمی رئیس جمهور وقت، برای حفظ و حراست از این بنای تاریخی، ایشان دستور صادر فرمودند این مکان توسط دولت خریداری شده و به منظور احداث موزه، در اختیار مؤسسه تنظیم و نشر آثار حضرت امام قرار گیرد و بحمدالله با حمایت و همراهی مرحوم آیه الله سید محمود شاهرودی رئیس قوه قضائیه وقت، این امر در آذر ماه سال 1386 انجام پذیرفت. در نهایت، با بازسازی و تعمیراتی که در این منزل انجام شد، از ابتدای سال تحصیلی 1389، مدرسه تخصصی فقه امام خمینی تحت اشراف آیه الله حاج سید حسن خمینی در این مکان راه اندازی گردید. امید است با انتقال مدرسه به مکانی دیگر، طرح اولیه یعنی موزه امام خمینی به زودی تحقق پیدا کند.

 خداوند روح این بزرگوار را شاد گرداند و ایشان را با انبیا و اولیای خودش محشور گرداند و از لغزشهای احتمالی ایشان به واسطه خلوص نیت و تلاش های صادقانه اش در مسیر اسلام و انقلاب و مردم مسلمان، درگذرد.