✍️پس از انتشار خبر عملیات تروریستی جمعه گذشته علیه دکتر فخری زاده با دو عکس العمل تقریبا تکراری روبرو شدیم.
۱) مقامات و مراکز داخلی با صدور بیانیه بر انجام عملیات انتقامی فوری یا سر فرصت تاکید کردند.
۲) مقامات و مراکز خارجی و بین المللی ضمن اعلام محکومیت اعمال تروریستی ، همه را به خویشتنداری و پرهیز از اقدامات منجر به افزایش تنش در منطقه دعوت کردند.
✍️اما علی رغم گذشت یک هفته هنوز هیچ توضیح مشخص و روشنی در مورد کم و کیف عملیات ترور و حتی تشریح صحنه درگیری ، موقعیت تیم حفاظت تا تعداد اصابت گلوله به دکتر فخری زاده و ... که براساس گزارش رسمی تنظیمی پلیس ، آتش نشانی و پزشکی قانونی قابل دسترس می باشند ، به مردم ارائه نشده است!
✍️هنوز کسی مایل به توضیح مبداء و مقصد سفر یا تعداد خودرو و همراهان شهید دکتر فخری زاده در سفر و در لحظه و صحنه ترور نیست! هنوز از حال عمومی محافظی که باید به شدت مجروح و طبق روال معمول صدا و سیما دهها بار در شرایط سخت مقابل دوربین تلویزیون قرار گرفته باشد خبری نیست!
✍️هنوز مشخص نیست چرا مقامات مسئول به سادگی در برابر انتشار توضیحات و سناریوهای متناقض افراد و مراکز غیر مسئول و غیر مطلع که بعضا توهین به افکار عمومی است ، سکوت کردند! علی رغم اینکه می دانند در آینده نچندان دور افکار عمومی از مجاری خبری مختلف حتی حامل عملیات روانی تخریبی خناس و دشمن مردم مورد اطلاع رسانی قرار خواهند گرفت.
✍️شاید تاَمل در این سوال هم مفید باشد که چرا قبل از تمرکز بر تبیین و شناسایی ابعاد عملیات ترور باید شاهد تاکید فوری مقامات و مراکز مسئول بر طرح شعار عملیات انتقامی و حتی مجادله و جنگ لفظی بر سر انتقام فوری یا سرفرصت باشیم؟
✍️شاید سوال مناسبی است اگر در فضای پر ابهام و غیر شفاف حاکم بر عملیات ترور و تاکید بر عملیات انتقامی سهوا یا عامدانه به شناسایی اشتباه در ماهیت آمر و عامل برسیم با چه پیامد و تبعات داخلی و خارجی روبرو خواهیم بود؟ آیا انتساب فوری ترور به عامل معمول بیرونی هر چند برخوردار از خباثت و دشمنی به معنای پیشداوری و ایجاد امکان خطای در کشف حقیقت نیست؟ چرا مقامات کشورمان در مواجه با شرایط مشابه اعلام نظر را به دریافت گزارش کارشناسی محول نمی کنند؟
✍️آیا مقامات و مراکز مسئول ذیل فضاسازی هیجانی انتقام نگران ابتلا به انحراف در مسیر بررسی و کشف حقیقت نیستد؟ آیا می توانند به جامعه اطمینان دهند که مانع از تکرار خطای مشابه در مورد متهم سازی تا پخش اعتراف تلویزیونی و سالها زندان امثال مازیار ابراهیمی به جرم شرکت در ترور دانشممندان هسته ای نخواهند شد؟
✍️اعتماد عمومی بعنوان بزرگترین سرمایه اجتماعی قطعا اولین قربانی برخورد هیجانی مقامات و مراکز مسئول کشورمان با موضوعاتی از این دست است ، لذا با تاکید بر تجربه تلخ برخورد هیجانی ابتدایی با سقوط هواپیمای اوکراینی ضروری است هرگونه اظهار نظر مدیریتی به اخذ گزارش کارشناسی مراجع رسمی محول گردد. ۱۴آذر۹۹