جماران، استاد بزرگوارم که در«قوت استدلال» و دفاع از«حریم مکتب» پرآوازه است، یعنی حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی خاطره ای از اولین دیدارش با حضرت امام(ره)، برای صدیق محترم جناب حجت الاسلام والمسلمین حاج سید حسن آقای خمینی تعریف می کند که از این قرار است:«در محضر آقا میرزا مهدی اصفهانی بودیم که سید جوانی حدودا ۴۰ ساله وارد شد، ناگهان میرزا مهدی اصفهانی با آن عظمت علمی و مقامات معنوی و کِبَر سن خم شد و دست این سید را بوسید.
همه شاگردان از این کار استاد تعجب کردند که این سید کیست که این گونه مورد احترام شخصیتی چون آمیرزا مهدی اصفهانی قرار گرفته است؟
استاد با دیدن این صحنه فرمودند: ایشان حاج آقا روح الله خمینی هستند. بنده تا کتاب کشف الاسرار ایشان را خواندم قسم خوردم هرگاه ایشان را ببینم دست او را ببوسم..."
من معتقدم«خمینی» هنوز شناخته نشده!
ببینید: اولا؛ استاد آیت الله وحید خراسانی ارتباط خاصی مانند؛ شاگردی و یا شیفتگی خاصی با امام ندارد تا نقل این خاطره بر ارادت خاصش به امام(ره)، حمل شود.
ثانیا؛ آیت الله میرزا مهدی اصفهانی از مخالفین جدی علوم عقلی مانند فلسفه و عرفان بوده، درحالیکه امام خمینی؛ مدرس شناخته شده فلسفه در حوزه علمیه قم بوده. پس بین مرحوم آمیرزا مهدی اصفهانی و مرحوم امام، پیوند فکریی وجود ندارد.
ثالثا؛ عرض ارادت آن هم بوسیله بوسیدن دست !! توسط یک شخصیت نام آشنا یعنی آیت الله اصفهانی قابل تامل است !!حتمن باید در حاج آقاروح الله خبری باشد.
پس دوست جوانم:
شمایی که امام را ندیدی و نقطه نظراتی چه بسا انتقادی داری، بله، حق شماست که آزاد فکر باشی و البته منتقد هم باشی و عیبی ندارد.
اما؛ هم مطالعات تاریخ معاصرت را توسعه بده و هم ؛"حفظ حریم" هم بفرما، تا قضاوت ها و ارادت ها و نقدهایت، با یک دید جامع و تقوای درونی ات، هماهنگ باشد.
دراینصورت است که آدمی؛ سالهای بعد، از اظهار نظرات الانش، پیش خدایش و خودش، شرمنده نخواهد بود. انشاءلله
هوالودود