جی پلاس، امام خمینی در کتاب شرح چهل حدیث به روایتی از امام صادق علیه السلام درباره وجود مبارک حضرت امیر سلام الله علیه اشاره کرده و چنین نگاشته اند:

فرمود حضرت صادق علیه السلام: «به خدا قسم نخورد علی بن ابیطالب-علیه السلام- هرگز از دنیا حرامی تا از دنیا رفت، و عرضه نشد بر او دو امری که رضای خداوند در آنها بود، مگر آنکه آنچه شدیدتر بود بر بدنش اختیار فرمود، و نازل نشد بر رسول خدا-صلی اللّه علیه و آله-شدتی هرگز مگر آنکه آن بزرگوار او را خواند برای اطمینانی که به او داشت، و هیچ کس در این امت عمل رسول خدا-صلی اللّه علیه و آله- را طاقت نداشت غیر از او، همانا عمل می کرد عمل شخص ترسناک؛ گویی بین بهشت و دوزخ بود، امید ثواب این را و ترس عقاب آن را داشت. و هر آینه آزاد فرمود از مال خود هزار بنده در راه خدا و نجات از آتش، بندگانی که با زحمت دست و عرق پیشانی تحصیل فرموده بود. و همانا قوت اهل بیتش را زیت و سرکه و خرما قرار داده بود؛ و نبود لباسش مگر کرباس؛ و اگر آستین مبارکش بلند می آمد قیچی می طلبید و آن را قطع می فرمود. و هیچ کس شبیه تر نبود به او در اولاد گرامش از علی بن الحسین(ع) در فقه و لباس. هر آینه وارد شد بر او حضرت باقر -علیه السلام- پسرش. پس دید او را که رسیده است از عبادت به حدی که نرسیده است احدی دیگر، رنگش از بیداری شب زرد شده، و سوخته شده بود از گریه، و مجروح شده بود جبهه ی مبارکش، و پاره شده بود بینی او از سجود، و ورم کرده بود ساقها و قدمهایش از ایستادن در نماز. و فرمود حضرت باقر-علیها السلام- نتوانستم خودداری کنم از گریه وقتی که او را بدین حال دیدم؛ پس گریه کردم برای ترحم به او، و آن حضرت مشغول تفکر بود . پس توجه فرمود: «ای فرزند، به من بده بعضی از آن صحیفه هایی را که عبادت علی بن ابیطالب-علیه السلام- در آن است» پس دادم به او. و قرائت فرمود در آن چیز کمی. پس از آن رها کرد آن را از دست مبارکش با حال انضجار و غصّه و فرمود: «کی قوّت عبادت علی بن ابی طالب -علیه السلام-را دارد؟»

برشی از کتاب چهل حدیث؛ ص 442