واقعه خطرناک هجوم به حرم هابه بهانه زیارت، در زمانی که توصیه مراجع علمی و دینی خودداری از ورود به حرم هاست، نشان داد در زمان ما که عصرشکوفایی علم و عقل است،هنوز هم هستند عالم نمایان بی پروائی که با رفتار و گفتارشان پشت پیامبر را میشکنند و هستند جاهلانی که با آنها در ضربه زدن به پیامبر همراهی می کنند.

در جمع مهاجمان به حرم ها، هم عالم نمایان حضور داشتند و هم مقدس نمایان متحجر.آنها بدون آنکه بدانند ائمه معصومین علیهم السلام به هنگام مریضی به پزشک مراجعه میکردند و حضرت معصومه نیز با بیماری ازدنیارفت، میگویند به حرم ها بیماری وارد نمی شود.

شاید اینها چندان قابل سرزنش نباشند.ما باید سرزنش شویم که در ۴۰سال بعد از انقلاب نتوانستیم جهل را از جامعه بزدائیم و درک صحیح از دین را جایگزین آن کنیم. درد بزرگ اینست که این جهالت ها در مذهبی ترین شهرهای کشور رخ میدهد، شهرهائی که مهم ترین حوزه های دینی در آنها قرار دارند. تردیدی نیست که دین و حوزه های دینی مقصر نیستند، تقصیر با متولیان حکومتی است که هرگز این قبیل جهالت ها را مهار نکردند و حتی برای عاملان چنین پلشتی ها که ابوجهل های زمان ما هستند حاشیه امن هم ایجاد کردند.

اگر امروز می بینیم این جهال حتی به توصیه های مسئولین نظام هم اعتنا نمی کنند، باید بدانیم که فردا قطعا پا را فراتر خواهند گذاشت و علیه آنها خواهند شورید. درست مانند خوارج که خود را فهیم تر از امام زمان خود میدانستند.

این فرافکنی ها را هم کناربگذاریم که اینها وابسته به فلان جریان  هستند و با برنامه ریزی وارد عمل شده اند. این واقعیت را بپذیریم که اینها دست پرورده های خودمان هستند و محصول خالص قدرت طلبی ها و انحصارطلبی های ما که انقلابی بودن را پرخاشگری و هتاکی و بی حرمتی به هرکس که با ما نباشد تفسیر کردیم. مابه خاطر این خطایمان تاوان بزرگ تری خواهیم پرداخت.