الجهل موت
نادانى مرگ است.

الجهل معدن الشّرّ
نادانى كانون شر و بدى است.

غاية الجهل تبجّح المرء بجهله
نهايت نادانى است كه آدمى به نادانى خود شادمان باشد.

الباطل غرور خادع
باطل فريبنده است.

المرء عدوّ ما جهل
آدمى دشمن چيزى است كه نمی داند.

لا قحة كالبهت
هيچ بی شرمى چون بهتان نيست.

الجدل فى الدّين يفسد اليقين
جدل در دین تباهی يقين است..

المستبدّ متهوّر فى الخطأ و الغلط
مستعبد بى باكانه خود را در خطا و اشتباه اندازد.

من تجبّر كسر
گردنكش شكسته شود.

شرّ الاوطان ما لم يأمن فيه القطّان
بدترين وطنها جايى است كه در آن ایمن نیستید.

من الحزم التّأهّب و الاستعداد
کسب آمادگى از دور انديشى است.

قد سعد من جدّ
تلاشگر موفق است.

العاقل من وعظته التّجارب
عاقل از تجربه‏ عبرت می گیرد.

فى تصاريف الاحوال تعرف جواهر الرّجال
در سختی گوهر مردان شناخته شود.

البشر اوّل البرّ
خوشرويى سر آغاز نيكوكارى است.