*پس از اعلام رسمی رییس جمهور مبنی بر اینکه در بن بست اقتصادی گرفتاریم ، مطالبی تحت عنوان نامه راهکار دهگانه ۲۴ اقتصاددان خطاب به رئیس‌جمهور منتشر شد که حداقل بدلیل دانش آموختگی اقتصاد دانشگاه تهران ناچار از اشاره به چند نکته می باشم.
*نگارندگان که غالبا از امضا کنندگان بیانیه انتخاباتی ۸۰ نفره از رییسی در انتخابات قبل هستند می توانستند صادقانه بعنوان جمعی از اعضای بسیج اساتید و حامیان رئیسی ذیل متن را امضا و برای رئیس جمهوری که با صراحت و شجاعت بر بن بست اقتصاد ملی اعتراف کرد ارسال کنند.
*نوشتند آقای روحانی امروز در بانک مرکزی فرمودید: بلد نیستید با تکیه بر داخل و بدون کمک خارجی مشکلات اقتصاد ایران را حل کنید در حالیکه رئیس جمهور فرمود من بلد نیستم کاری به دنیا نداشته باشم و برای حل مشکلات فقط به داخل نگاه کنم اگر اقتصاددانی بلد است که تمام روابط خارجی خراب باشد اما اقتصاد مملکت هیچ دست نخورد به ما هم بگوید.
*واقعا چرا امضا کنندگان منتسب به بسیج اساتید باید با جعل ، تحریف و دروغ متن خود را آغاز کنند؟ یعنی فحاشی و تخریب رییس جمهور تا این حد ضروری است؟
*نوشتند یادآوری می کنیم کثیری از کارآفرینان و کارشناسان کشور تاکید دارند مشکلات اصلی اقتصاد کشور بیشتر ناشی از سوءمدیریت و تحریم داخلی است که ایکاش بعنوان ۲۴ اقتصاددان بجای حواله مردم به ادعایی نامشخص و مجهول می توانستند فقط به یک نمونه عینی و مطالعه شده از ادعای مذکور اشاره کنند.
*نوشتند صدور مجوزهای کسب وکار را سهل و انحصار دسترسی به شغل را حذف کنید ، اما توضیح ندادند که سهولت ورود و خروج به بازار به معنای رونق کسب و کار هم هست ، باید توضیح دهند دلیل تعطیلی و ناکامی روزانه هزاران شغل جدید التاسیس با تحمل زیان قابل توجه انباشتی یا ده ها مجموعه عظیم صنعتی و تولیدی ضروری و ملی چون هپکو ، آذر آب ، ارج ، نیشکر، خودروسازها ، تولید کنندگان کاغذ و سلولوزی و ... چیست؟
*نوشتند همه سفارتخانه های ایران را مامورکنید با تمام توان به کمک صادرکنندگان کالاها و خدمات ایرانی بشتابند ، بی آنکه بدانند طی چند دهه گذشته معاونت اقتصادی وزارتخارجه و مدیر بخش اقتصادی سفارت وظیفه و ماموریتی جز این نداشتند اما الان جایی جز نقطه صفر نیستیم.
*نوشتند بانک ها را از خرید و نگهداری املاک و رقابت با یکدیگر برای بالابردن نرخ سود سپرده منع کنید ، بی آنکه بگویند طی چند دهه گذشته دولت ها ناچار از واگذاری املاک دولتی بجای بدهی به بانکها بودند و اموال بانکی به دلایل مختلف و روشن ، خریدار ندارد ضمن اینکه بانک ها هیچ ابزار قابل اتکایی جز نرخ سود برای جذب سپرده بیشتر نداشته و ندارند.
*نوشتند بازار سرمایه را مامور کنید با استفاده از ابزارهای جدید مالی و تسهیل انتشار اوراق ، نقدینگی موجود را بسوی تولید هدایت کند اما توضیح ندادند رابطه تولیدکننده و اوراق قرضه دولتی با چه مکانیسمی قابل تعریف است و سود اوراق قرضه و مشارکت را در سررسید مقرر چه کسی و از چه محلی باید پرداخت کند.
*نوشتند سازمان تامین اجتماعی بجای فشار غیرقانونی بر واحدهای تولیدی هزینه های زائدش را مهار کند ، اما نگفتند حقوق قانونی واحدهای تولیدی باید توسط چه کسی پرداخت شود.
*نوشتند بانک مرکزی با روش های نوین جایگزین سوئیفت نظیر رمز ارزها ، پیمان های پولی دوجانبه با شرکای اصلی تجاری و... تحریم های بانکی کشور را کم اثر کند ، روحانی هم به همین نکته اشاره کرد که نمی توان بدون روابط معقول و معمول اقتصادی با جهان فعالیت پویا و ماندگاری داشت.
*نوشتند وزارت کشور را مامور کنید با اجرای ماده ۱۶قانون بهبود محیط کسب وکار برای تولید کنندگان کوچک ایرانی بازار و امکان فروش فراهم کند ، نگفتند در بیانیه حمایت از رئیسی به وجود مراکز بزرگ تجاری و عرضه کالا انتقاد داشتند ، ضمن اینکه بازارهای فصلی ، عرضه ی مستقیم و میادین شهرداری تا شهروند و رفاه هرگز موفق نبودند.
*نوشتند سهمیه بنزین بجای خودرو به کارت ملی تخصیص داده شود ، یعنی ۸۵ میلیون ملت ایران وارد بازار عرضه بنزین شوند یعنی یارانه و بسته معیشتی تفاوت قیمت بنزین باید حذف گردد ، واقعا نتیجه هم اندیشی ۲۴ اقتصاددان برای رهایی ایران از بن بست اقتصادی اعلامی رییس جمهور این نسخه است؟!
*نوشتند با فلان عمل بانکی حدود ۱۰۰هزار میلیارد تومان فرارمالیاتی ثروتمندان جلوگیری و کسر بودجه موجود جبران می شود اما توضیح ندادند که ۱۰۰ هزار را با اتکا بر کدام مطالعه علمی بدست آوردند؟
ثانیا چرا عدد  ۱۰۰ هزار طی هشت سال گذشته تغییر نکرده است؟
ثالثا براساس کدام اطلاعات ۱۰۰هزار را متعلق به ثروتمندان می دانند؟
رابعا می توانستند از دکتر رهبر رییس شورای راهبردی که قبل ها رئیس سازمان برنامه ، رییس دانشگاه تهران و دانشگاه آزاد بود و بیانیه ۸۰ نفر حامی رئیسی را امضا کرد بپرسند تا چرایی نشدنش را توضیح دهد.