جماران، در روز ۹ دی، استاد آیت الله العظمی جوادی آملی در ضمن درس تفسیر نکاتی را مطرح فرموند و از قضا، در فاصله چند ده متری در مسجد اعظم که محل درس تفسیر ایشان است، مدرسه فیضیه است که آیت الله مصباح یزدی در اجتماع طلاب نکات متفاوتی را طرح نمودند.
درنگ در سخنان این دو بزرگوار، نشان از دو نوع تفکر نسبت به«حکومت ، جامعه و مردم» را به خوبی نمایان می کند.
هر دو سخنرانی در پایگاه اطلاع رسانی شان آمده و با حفظ امانت و به صورت اختصار چنین است:
حضرت استاد آیت الله جوادی آملی؛
۱- ذخائر کشور و شایستگی و تعهدات مردم را می بیند و ضرورت رسیدگی به مردم را می بیند.
۲- از ده سال رانت و اختلاس نمی گذرد و آن را شجاعانه طرح می کند.
۳- در راستای ایفای حقوق مردم، رعایت کرامت مردم را دیده و تصریح می کند که یارانه و بسته معیشتی با کرامت مردم سازگار نیست.
۴- به خطر دشمن و در کمین بودن او را گوشزد می کند.
۵- نه تنها اعتراض عاقلانه و عالمانه مردم را نفی نمی کند بلکه امکانپذیر می داند.
اما در نگاه متفاوتی، آیت الله مصباح یزدی نقطه نظراتش را چنین بیان نموده:
۱- فضای مجازی مسیر غفلت از ولایت فقیه است.
۲-هیچ کشوری در دنیا وجود ندارد که کسی بر آن حکومت کند که مورد قبول امام عصر(عج) باشد.
۳-سختی ها را امتحان خدا دانسته و درنتیجه از مقدّرات به حساب می آید.
۴-مشکلات مالی لازمه جامعه اسلامی است و پیامبر هم آمد مردم با مشکلات فراوان مواجه شدند. آیا می توان رهبری را مقصر دانست؟
۵- تحمل این سختی ها برای ایجاد زمینه برای ظهور امام زمان(عج) است.
۶- مذاکره مخفیانه را احمقانه می داند.
داوری و سپس انتخاب یکی از این دو دیدگاه را در شرایط امروز جامعه اسلامی، به خود شما می سپاریم.
فقط یک سوال:
در مفاد سخنرانی استاد مصباح یزدی، با گذشت از بحث های سیاسی چون فضای مجازی و مذاکره مخفیانه و... (که برخی از آنها در دولت سابق که مورد حمایت شدید آقای مصباح بود اتفاق افتاده) ، این سوال از ذهن می گذرد که؛ بنا بر فرض صحت و تایید قرآن و روایات، نسبت به چنین استناداتی که به دین و پیامبر و امام زمان(عج) شده!( که بررسی آن نوشتار مستقلی را میطلبد) ، چرا باید اینقدر از دین و پیامبر و امام زمان مایه گذاشته شود ؟!
