علیرضا معزی معاون ارتباطات دفتر رییس جمهور ابعادی از ماجرای مصادره میلیارددلار از اموال ایران که با اهمال مسئولان وقت صورت گرفته، پرداخت.
به گزارش جماران، علیرضا معزی در حساب توییتری خود نوشت:
ماجرای تخلف ۲میلیارد دلاری به اهمال پر ابهام مسؤولان وقت، از پاییز 86 تا خرداد 87 باز می‌گردد؛با تعللی بسیار عجیب و شک‌برانگیز، اموال ایران با وجود هشدار و مکاتبات نهادهای داخلی و منابع خارجی، در دسترس نظام مالی و قضایی امریکا قرار گرفت و به ناحق و غیر قانونی مصادره شد.
بیش از سه سال پیش روحانی کارگروهی ویژه، متشکل از وزرا و مسؤولین ذیربط را مأمور به بررسی موضوع کرد و اردیبهشت 95 نیز کارگروه ویژه با صدور بیانیه‌ای به ملت ایران گزارش داد.
حالا اما آقای بهمنی بعد از سال‌ها سکوت، به جای پاسخ به آن بیانیه و فراتر از آن، به جای پاسخ به ملت، اولین چیزی که در مصاحبه با گفته‌اند این است که "چرا آقایان بعد از 6 سال درباره‌ی این مساله حرف می‌زنند؟"
به جای اینکه از دیگران بپرسید که چرا یادآوری می‌کنند باید از خود بپرسید که چگونه اینقدر بی‌دغدغه و بی‌هراس فراموش می‌کنید؟ فراموشی همیشه بهترین راه نیست. شفافیت مبارزه با فراموشی است.
در گزارشی که معزی به آن استناد می کند امده است:
۱) پس از آنکه از سال ۱۳۸۶ به بعد، مشخص شد اوراق خریداری شده در مخاطره قرار دارد، بانک مرکزی علیرغم هشدارهای متعدد تنها بخش اندکی از آنها را به فروش رسانده است.
۲) اقدام بانک مرکزی در سال ۱۳۸۷ درمورد آزاد سازی و انتقال قسمت عمده اوراق مذکور، صرفاً به نگهداری آن در همان مؤسسه کلیراستریم تحت یک حساب دیگر انجامیده است.
در این پرونده این سؤال جدی مطرح است که با وجود انواع تحریم های خصمانه آمریکا و آرای دادگاه ها و مصوبات کنگره علیه جمهوری اسلامی ایران، و علیرغم حصول اطلاع از تلاش های هماهنگ برای دستبرد به اموال مردم ایران، و با وجود هشدارهای منابع خارجی، مراکز ذیربط داخلی و نهادهای عالی - که در گزارش ها و مکاتبات مسئولان و مقامات ارشد کشور موجود است- ، چرا درفاصله زمانی خطیر پاییز ۱۳۸۶ تا خرداد ۱۳۸۷ اقدام موثری برای خارج کردن اموال ملت ایران از دسترس نظام مالی و قضایی آمریکا که غیرقابل اعتماد بودن آن به اثبات رسیده بود، به عمل نیامده است؟
