نکند خدای ناکرده شرایط کشور با نپیوستن به این دو لایحه بدتر شود و شما طلبکار شوید و همه کاسه کوزه‌ها را سر دولت بشکنید.
عصرایران؛ مصطفی داننده- دولت و مجلس به عنوان قوای مجریه و قانون گذار موافقت خود را با دو لایحه پالرمو و سی‌اف‌تی اعلام کرده‌اند. شورای نگهبان به عنوان نهاد منطبق دهنده قوانین با قانون اساسی و شرع، مخالفت خود را با این دو لایحه اعلام کرد. بر اساس قانون، لوایح مطرح شده راهی مجمع تشخیص مصلحت نظام شدند تا مجمع نظر خود را در مورد آنها اعلام کند.
حالا یک سال از این ماجرا گذاشته است و فلاحت پیشه نماینده مجلس می‌گوید:«توقف بررسی این دو لایحه در مجمع به معنی تایید شدن آنهاست» و مصباحی مقدم عضو مجمع تشخیص می‌گوید:« مجمع تشخیص مصلحت نظام هیچ گونه اعلام نظری به مجلس شورای اسلامی نکرده است. ماده 25 آیین نامه مجمع تبصره‌ای دارد که در آن ذکر شده اگر یک سال از طرح یک موضوع اختلافی بین مجلس شورای اسلامی و شورای نگهبان در مجمع تشخیص مصلحت نظام بگذرد و مجمع نسبت به آن رسیدگی انجام ندهد نظر شورای نگهبان مبنا است».
حالا بعد از گذشت یک سال این سوال در ذهن ایجاد می‌شود که چرا مجمع تشخیص مصلحت نظر قطعی خود را اعلام نمی‌کند؟ مگر نه اینکه وظیفه این شورا حل اختلاف مجلس و شورای نگهبان است؟
واقعا اگر اعضای مجمع فکر می‌کنند این دو لایحه به ضرر منافع ملی است و مشکلی از اقتصاد ایران حل نمی‌کند به صورت واضح نظر خود را اعلام کنند.
اصلا قابل قبول نیست که بعد از گذشت یک سال، مجمع در این مورد سکوت کند و بگوید در صورت سکوت ما نظر شورای نگهبان ارحج است.
این رفتار در افکار عمومی یعنی خالی کردن شانه از زیر بار مسئولیت.
برخی از اعضای مجمع در این مدت یک ساله بارها مصاحبه کردند که پالرمو به صلاح مملکت نیست و کیان کشور را به خطر می‌اندازد، بسیار خوب حالا که اعتقاد شما این است در یک جلسه رسمی رای خود را اعلام کنید.
دولت، مجلس و شورای نگهبان نظر قطعی خود را اعلام کردند. شما چرا نظر خود را اعلام نمی‌کنید. حداقل به وظیفه قانونی خود که حل اختلاف بین مجلس و شورای نگهبان است عمل کنید.
بهتر است اعضای مجمع مسئولیت نظرات خود را قبول کنند. شما می‌گویید اگر به اف.ای.تی.اف، بپویندیم شرایط کشور بدتر می‌شود. بسیار خوب، پس پای این حرف خود بایستید. اگر نپویستیم و شرایط بهتر شد که دست شما درد نکند اما اگر شرایط بدتر شد ما بدانیم با چه کسی طرف هستیم و مسئول شرایط کشور کیست؟
نکند خدای ناکرده شرایط کشور با نپیوستن به این دو لایحه بدتر شود و شما طلبکار شوید و همه کاسه کوزه‌ها را سر دولت بشکنید که گویی نه خانی آمده است و نه خانی رفته است.
دولت و مجلس مسیر آینده کشور را در پیوستن به FATF می‌دانند و شما نه. اگر پیوستیم که مسئولیت آینده کشور به این دو قوه است و اگر نه که مسئولیت با شماست.
همانطور که اعضای مجمع انتظار دارید دولت و مجلس در مورد تصمیم‌های خود توضیح دهند و به صورت کامل مسئولیت آن را قبول کنند، افکار عمومی هم همین انتظار هم از مجمع دارند که در مورد تصمیمات خود توضیح دهد و بگوید چرا بعد از یک سال در مورد این دو لایحه سکوت کرده است.
