من طیّ طریقت از تو آموخته ام

عمری است که در ماتم تو سوخته ام

چشم ، از طمعِ عالم فانی شستم

بر دست کرامت تو دل دوخته ام

تا شمع ز هجران تو روشن گردد

در جان ز غم تو شرر افروخته ام

این بی خبرانی که به من می خندند

گویند ، که شرط عقل بفروخته ام

آیین تو را به جان خریدار شدم

هیچش به همه زمانه نفروخته ام

هر جا که سخن به غیر نام تو بود

بر عاصی و مدعی بر افروخته ام

ای جانِ مهاجر به ره کرببلا

میراث تو باشد همه اندوخته ام

منبع: کتاب دشت معرفت

اثر گرافیکی از خانم شیرین نوشیروان