گفتم: آقاجون آیت الله صدیقی امام جمعه موقت تهران اظهار کرد برخی مسئولان از غرب و قدرت‌های بزرگ می‌ترسند یکی بعد از دیگری به دنبال توافق با دشمنان هستند.
گفت: علی رغم تاکید آیه شریفه که فرمود وَ لَا تَقفُ مَا لَيسَ لَکَ بِهِ عِلمٌ بیان برخی مانند امام جمعه تهران مبتنی بر انتساب خطا ، گناه یا خیانت به افراد یا مسئولان غیر مشخص استوار است در حالی که آیه شریفه فرمود یا اَیُّها الَّذینَ ءامَنُوا اِجتَنِبُوا كَثیراً مِنَ الظَّنِّ اِنَّ بَعضَ الظَّنِّ اِثمٌ بیان مبتنی بر ظن و گمان مقدمه آلودگی جامعه به گناهان کبیره و غیر قابل جبرانی چون غیبت ، دروغ ، تهمت و بی آبرو سازی است که رسول مکرم اسلام صلی الله علیه و آله فرمود ایّاكُم وَ الظَّنَّ، فَاِنَّ الظَّنَّ اكذَبُ الكَذِبِ علی الخصوص که زمینه ساز طن و گمان ملبس به لباس عالم دینی باشد که ابی عَبْدِ اللَّهِ فرمود یَا حَفْصُ یُغْفَرُ لِلْجَاهِلِ سَبْعُونَ ذَنْباً قَبْلَ أَنْ یُغْفَرَ لِلْعَالِمِ ذَنْبٌ وَاحِدٌ
گفتم: آیت الله صدیقی امام جمعه موفت تهران حتما با نیت پرهیز از آلودگی جامعه به غیبت ناشی از انتساب خطا و خیانت به افراد مشخص یا عدم اثبات قانونی و شرعی خطا و گناه در دادگاه صالحه از نام بردن افراد پرهیز دارد.
گفت: شاید! اما صدیقی امام جمعه تهران باید بداند با مبهم گویی و انتساب خطاهایی در حد خیانت به افراد غیر مشخص زمینه ساز گرایش جامعه به ظن و گمان را فراهم کرده است که اعتماد زدایی از جامعه اولین دستاورد چنین رفتاری است.
گفتم: علمای دین علی الخصوص از منبر نماز جمعه با توسل به امر به معروف و نهی از منکر در صدد احیا جامعه و کمک به دعوت به اصلاح و اعمال نیک هستند.
گفت: آقاجون امثال صدیقی خوب بود براساس منطق یک سوزن به خود و یک جوالدوز به دیگران می توانستند به رسم انصاف و تقید به اصول دینی خود را محک بزنند.
ایکاش فرصتی فراهم می کردند تا دیگران نیز بتوانند هر هفته که نه اما یک بار از طریق همین تریبون بی هیچ هراسی از فردا  مثلا بگویند برخی حوزه های علمیه نباید محل پرورش علمای اسلام آمریکایی و شیعه انگلیسی باشند؟ از باب امر به معروف و نهی از منکر باید متذکر برخی علما شده بگویم کی حوزه های علمیه شهامت افشای اسامی علمای اسلام آمریکایی و علمای شیعه انگلیسی را خواهند داشت. چرا برخی علما مرعوب و شیدا غربند و به هر بهلنه مسافر لندن می شوند برخی علمای شیدای دنیا پرستی چرا در برابر متمولین چنین دو زانو می نشینند و مشق دین می نویسند؟ و سوالات ابهام آفرینی که مانند بیان امام جمعه تهران جز به آلودگی گناه نمی خواند.