در کوچه های بی خبری گُم شدیم ما

محکومِ آن نخورده ی گندم شدیم ما

زان هفت پیکری که به میدان روان شدیم

با آن همه تلاش، که هفتم شدیم ما

بس در امورِ خیریّه فعّال بوده ایم

حالا چرا بریده ز مردم شدیم ما

مشهور نذر و بخشش و ایثار را بگو

چون مستحقّ بذل ترحّم شدیم ما

در بوستان، جمیع درختان به رویش اند

بی بار و خشک گشته و هیزم شدیم ما
 

هر آنچه را که در دلِ باور نشسته بود

امّا دگر اسیر توهّم شدیم ما

وقتی مهاجران* گرویدند آن دیار

مقلوبِ اصلِ حقِّ تقدّم شدیم ما

1392/9/23 - تهران

*شهدا