اگر به حفظِ امانت خیانتی بشود

چو اعتراض نمایی، اهانتی بشود

بنای خویش نمودی به امرِ بر معروف

به جای پاسخِ نیکو، شقاقتی بشود

نه پوزشی و نه عذر، از سرِ پشیمانی

به تازیانه ی تهمت جسارتی بشود

شکایتی چو نمودی به جانبِ قاضی

ز بدبیاری و غفلت قضاوتی بشود

به حقِّ هر که به دادِ تو همصدا گردد

به جای ارج نهادن حماقتی بشود

و چون گلوی تو گیرند و خویش نعره زنند

چه بی عدالتی به ندای عدالتی بشود

بدون نیم نگاهی به سبقه ی پاکت

بسی جفا، همه از بی درایتی بشود

مهاجر از نگهِ دیگر این سخن تلخ است

همین عباره که حفظ امانتی بشود

1387/4/26 - تهران