گفتم: آيت الله امامی کاشانی امام جمعه موقتدر نماز جمعه تهران خطاب به منتقدين قوه قضاييه گفتند اگر حرفی با قوه قضاییه دارید در جلسات خصوصی مطرح کنید اگر جلسات را کافی نمی‌دانید،‌ چند نفر آشنا و حَکَم بگذارید.
گفت: اينکه چرا آیت الله امامی کاشانی خود را فقط موظف به حمايت از قوه قضاييه می داند يا سوال در برابر افکار عمومی خطاب به قوه قضاييه را ناصواب و غلط اعلام می کنند حتما نيازمند توضيح خودشان خواهد بود اما شنوندگان خطبه و آحاد مردم نيز حق دارند در خصوص سکوت چهل ساله ايشان در خصوص وجود انواع فساد در قوه قضاييه آیت الله امامی کاشانی را مخاطب قرار دهند و بپرسند شما چرا طی تمام اين سال ها از فساد دادگستري ها و دادگاه ها نگفتيد و نمی گوييد؟ آيا برای سکوت در برابر قوه قضاييه حجت شرعی و عقلی قابل توضيحی وجود دارد؟
گفتم: اما اشاره و توصيه آيت الله امامی کاشانی مبنی بر اينکه اگر حرفی هست در جلسات مطرح کنيد و اگر نشد حَکَم انتخاب کنيد توصيه منطقی و شرعی درستی است.
گفت: آقاجون حتما توصيه معقولی است که بايد مورد توجه همگان باشد مثلا رييس ، معاون ، دادستان و سخنگوی قوه قضاييه هر روزه و با استفاده از تريبون های رسمی و عمومی تخريب همه جانبه دولت را وظيفه قانونی و شرعی خود ندانند. توصيه مناسبی است مشروط به اينکه با رعايت تقوا هر جمعه شاهد هجوم همه جانبه خطبای جمعه عليه دولت منتخب مردم ايران نباشيم ، توصيه معقول و مشروعی است اگر به رسم خطبه نماز جمعه امام جمعه اول خود و بعد ديگران را به رعايت تقوا دعوت کرده باشد و ايکاش امامی کاشانی می توانست از بين خطبه های نماز جمعه تهران طی پنج سال گذشته فقط يک خطبه را به مردم معرفی می کرد که خطيب جمعه دولت را تخريب نکرده باشد. آيت الله امامی کاشانی عالمند که رعايت تقوا اولين شرط امامت جمعه محسوب می شود و بايد قادر به توضيح باشند که در همين خطبه در حمايت تام از يک طرف دعوا يک جانبه به قاضی نرفتند