تاريخ انتشار: 08 تير 1390 ساعت 14:04:01
مبعث در آیینه اندیشه و کلام امام خمینی (ره)

 بزرگ‏ترین حادثه تاریخ

این عید سعید بزرگ را به همه ملت ایران و تمام مسلمین ...تبریک عرض می کنم....اگر شرافت زمان به واسطه حادثه ای است که درآن زمان واقع می شود،باید عرض کنم که روز بعثت رسول اکرم در سرتاسر دهر ـ من الازل الی الابد ـ روزی شریفتر از آن نیست؛برای اینکه حادثه ای بزرگتر از این حادثه اتفاق نیفتاده.حوادث بسیار بزرگ در دنیا اتفاق افتاده است،بعثت انبیای بزرگ، انبیای اولوا العزم و بسیاری از حوادث بسیار بزرگ،لکن حادثه ای بزرگتر از بعثت رسول اکرم نشده است و تصور هم ندارد که بشود؛زیرا که بزرگتر از رسول اکرم در عالم وجود نیست غیر از ذات مقدس حق تعالی،و حادثه ای بزرگتر از بعثت او هم نیست.بعثتی که بعثت رسول ختمی است و بزرگترین شخصیتهای عالم امکان و بزرگترین قوانین الهی،و این حادثه در یک همچو روزی اتفاق افتاده است و این روز را بزرگ کرده است و شریف، و همچو روزی ما دیگر در ازل و ابد نداریم و نخواهیم داشت.لهذا این روز را بر همه مسلمین و بر همه مستضعفین جهان تبریک عرض می کنم.

انتساب امور مورد عنایت خاص به رب محمد(ص)از سوی خداوند

خدای تعالی در اول‏سوره‏ای که به پیامبرخود نازل نمود،فرمود:اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ...از تفضلات خداوندکریم است که تعلیم کند،انسان را آنچه ندانسته است و ... خدای تعالی خلقت انسان و تعلیم او را به رب محمد صلی الله علیه و آله نسبت داده،و رب محمد صلی الله علیه و آله چنانچه در علم اسما مقرر است،اسم جامع اعظم است،و این اسم اعظم مبدا خلفت انسان کامل است،و دیگر موجودات لیاقت مبدئیت این اسم را ندارند؛و خدای تبارک و تعالی ،از غایت تشریف علم وعظمت آن،خلفت او را نیز به رب خاص به محمد صلی الله علیه و آله نسبت داده،و حق تعالی در مواردی که عنایت خاص به امری دارد،رب محمد صلی الله علیه و آله را ذکر می فرماید،چنانچه از مطالعه قرآن کریم و مراجعه به آیات شریفه که به این سیاق است، معلوم شود.

چنانچه در آیه شریفه سوره «هود»می فرماید:مَّا مِن دَآبَّةٍ إِلاَّ هُوَ آخِذٌ بِنَاصِیَتِهَا إِنَّ رَبِّی عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ »؛صراط مستقیم را به رب محمد صلی الله علیه و آله نسبت داده، و این علاوه بر تناسب مقام استقامت مطلقه با رب انسان کامل،به واسطه غایت عنایت به مطلوب،این اضافه مذکور شده.

بهره‏مندی بشریت از مواهب و معارف وحی

یک انگیزه از بعثت این است که قرآن که در غیب بوده است و به صورتهای غیبی بوده است و در علم خدای تعالی بوده است و در غیب الغیوب بوده است،به وسیله این موجود عظیمی که به واسطه مجاهدات بسیار،و به واسطه بودن او بر فطرت حقیقی و فطرت توحیدی و همه مسائلی که هست، رابطه دارد با غیب؛و به واسطه رابطه ای که با غیب دارد این کتاب مقدس را از مرتبه غیب متنزل کرده است و بلکه تنزلاتی حاصل شده است و تا رسیده است به مرتبه شهادت که به صورت الفاظ درآمده است واین الفاظ را ما و شما و همه می توانیم بفهمیم و معانی آن را تا اندازه ای که می توانیم ما استفاده از آن می کنیم؛و انگیزه بعثت،بسط این سفره {است}در بین بشر از زمان نزول تا آخر.این یکی از انگیزه های کتاب است و انگیزه بعثت است.«بعثت علیکم»رسولی را که تلاوت می کند بر شما قرآن را،آیات الهی را و«یزکیهم و یعلمهم الکتاب و الحکمة»این شاید غایت این تلاوت باشد،تلاوت می کند برای تزکیه و برای تعلیم و برای تعلیم همگانی،تعلیم همین کتاب و تعلیم حکمت که آن هم از همین کتاب است.پس انگیزه بعثت نزول وحی است و نزول قرآن است و انگیزه تلاوت قرآن بر بشر این است که تزکیه پیدا بکنند و نفوس مصفا بشوند از این ظلماتی که در آنها موجود است،تا اینکه بعد از اینکه مصفا شدند ارواح و اذهان آنها،قابل این بشود که کتاب و حکمت را بفهمند.(صحیفه امام،ج 14،ص 388)

تزکیه نفوس برای دریافت نور هدایت

آنهایی که بعثت را یک بعثت الهی می دانند و انگیزه بعثت را هدایت همه خلق می دانند،باید به غایت بعثت توجه کنند،به انگیزه بعثت توجه کنند که خود خدا انگیزه بعثت را فرموده است،فرموده است«یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِهِ وَیُزَکِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ »تزکیه برای این است که نور هدایت در انسان واقع بشود.همان ج 14،ص 393)

اعجازی فوق ادراک بشریت

آن معارفی که به برکت بعثت رسول اکرم در عالم پخش شد- کسانی که مطلعند که این معارف چی است و تا آن اندازه ای که ماها میتوانیم ادراک بکنیم-می بینیم که ازحد بشریت خارج است،اعجازی است فوق ادراک بشریت از یک انسانی که در جاهلیت متولد شده است،در جاهلیت بزرگ شده است و یک آدمی بوده است که در یک محیطی پرورش یافته است که اسمی از این مسائل اصلا نبوده در آن وقت.محیط آنجا اصلا راجع به مسائل دنیا و مسائل عرفان و فلسفه سایر مسائل اصلا آشنایی نداشتند و در تمام عمرش حضرت آنجا بوده،یک سفر مختصری کرده است که چند وقتی،یک چند روزی،سفر کرده و برگشته.آن وقت،وقتی که بعثت حاصل شد،انسان می بیند که یک مطالبی پیش آورده است که از حد بشریت خارج است.این اعجازی است که برای اهل نظر دلیل بر نبوت پیغمبر است و الا ایشان به خودش نمی توانست این کار را بکند،نه تحصیلاتی داشت،حتی نوشتن را هم نمی دانست.مسائل،یک مسائل بزرگی است که ما نمی توانیم در اطرافش صحبت کنیم و کشف هم نشده است، برای خود ایشان است وکسانی که خاص الخاص ایشان هستند.مسائل اجتماعی در اسلام می دانید که هست،همه جور مسائل هست و به درجه اعلا هست که از عهده یک نفر آدمی که در آن محیط زندگی کرده است،و یا در هر محیطی یک نفر آدم بتواند اینطور در دنیا همه چیز را بیابد که مطابق عقل حالا باشد و آینده،این یک امر اعجاز است،غیر از اعجاز چیز دیگر نمی تواند باشد.

ایجاد بزرگ‏ترین تحول علمی ـ عرفانی

مساله بعثت یک تحول علمی ـ عرفانی در عالم ایجاد کرد که آن فلسفه‏های خشک یونانی را که به دست یونانی‏ها تحقق پیدا کرده بود و ارزش هم داشت و دارد، لکن مبدل کرد به یک عرفان عینی و یک شهود واقعی برای ارباب شهود. قرآن در این بعدش برای کسی تا کنون منکشف نشده است مگر «من خوطب به» و در بعضی ابعادش حتی برای «من خوطب به» منکشف نشده است،فقط برای ذات ذوالجلال ـ جلت عظمته ـ معلوم است. 

 منبع : www.abna.ir

 

   


 



این مطلب از نشانی زیر دریافت شده است:
http://fajr57.ir/?id=788
تمامي حقوق براي هیئت انصارالخميني محفوظ است.