مقدمه اي پيش از مقاله
آمار جهانی حکایت از آن دارد که اسلام رو به گسترش است و هر روز بر تعداد مسلمانان در قلب اروپا و کشورهای دیگر افزوده می‌شود. به این گزارشها توجّه کنید :
1- رئیس سازمان جاسوسی موساد (رژیم صهیونیستی) هشدار داد که مسلمانان تا اواسط قرن جاری میلادی اکثریت جمعیت شهرهای بزرگ را در اروپا به ویژه در آلمان و روسیه تشکیل خواهند داد.
وی افزود : تا اواسط قرن، بسیاری از شهرهای آلمان و استانهای زیادی از روسیه دارای ساکنانی عمدتاً مسلمان خواهند بود. ۱
2- دین اسلام رتبه نخست گروندگان در دنیا را دارد و به طور تقریبی از هر پنج نفر یک نفر مسلمان است؛ به طوری که در حال حاضر تقریباً ۸ میلیون نفر مسلمان در آمریکا زندگی می‌کنند.
بنا به گفته مقامات مجموعه زندانهای تگزاس، هم اکنون حدود ۷۵۰۰ نفر از زندانیان تگزاس را مسلمانان تشکیل می‌دهند که اکثر آنها کسانی هستند که پس از زندانی شدن و آشنایی با دین اسلام، مسلمان شده اند. ۲
3- مرکز قومی کتب فرانسه اعلام کرد : پس از اهانت به نبی اکرم صلی الله علیه وآله فروش ترجمه‌های قرآن ۳۸ درصد در فرانسه افزایش یافته و حدود ۶۰ هزار نسخه از قرآن فروخته شده است. ۳
با این وضع، متأسفانه در داخل کشور بر اثر فعّالیت دستهای بیگانگان و تبلیغات خانه به خانه در برخی مراکز شهرها، و تبلیغات انحرافی در مدارس کشور، در بین محصّلان مدارس یکی از پرسشهایی که مطرح می‌شود این است که «اگر مسیحی شویم چرا حکم ارتداد بر ما جاری می‌شود؟» و یا «چرا حق نداریم مسیحی و یا یهودی شویم؟» و…
این گونه پرسشها نشان دهنده فعّالیت دستهای بیگانه و نامحرمانی است که تلاش دارند جوانان را دچار تزلزل اعتقادی نمایند، و تمایلی نسبت به مسیحیت و یهودیت در آنان ایجاد کنند.
البته حلّ این قضیه نیاز به برخورد ریشه‌ای و اساسی توسط مسئولان کشور و مرزبانان عقیده دارد، که با برنامه‌های حساب شده مشخصات ایجاد شده در اذهان جوانان را برطرف نمایند، و همین طور جاذبه‌هایی که در تمایل به ادیان دیگر، مانند آزادی اختلاط دختر و پسر، شراب خواری و… وجود دارد را با تسهیل امر ازدواج که در اسلام تبیین شده، و بیان زیانهای اختلاط و… از بین ببرند.
امّا آن چه ما در این مقاله در صدد بیان آن هستیم، یک نکته عاطفی است که به جوانان و اقشار متمایل به فساد و شراب خواری تفهیم شود که گرایش و یا تمایل به مسیحیت و بی بند و باری، پیمودن راه و روش یزیدیان است نه حسینیان.
روحیات یزید
در مقام بیان و معرّفی تام و تمام چهره پلید یزید نیستیم؛ ولی برخی از روحیات او را منعکس می‌کنیم.
یزید در دامن خانواده‌ای بزرگ شده بود که با نام اسلام بر مردم حکومت می‌کردند و کمترین اعتقادی به آن نداشتند. او جوانی ناپخته، شهوت پرست، خودسر، و فاقد دور اندیشی و احتیاط بود. وی فردی بی خرد، بی باک، خوشگذران، عیاش و کوتاه فکر بود. یزید که پیش از رسیدن به حکومت، اسیر هوسها و تمایلات افراطی بود، بعد از حکومت نیز نتوانست حداقل مثل پدرش معاویه ظاهر اسلام را حفظ کند؛ بلکه بر اثر روح بی پروایی و هوس بازی، علناً مقدسات اسلامی را زیر پا گذاشت و در ارضای شهوات خود از هیچ چیزی فرو گذار نکرد. به نمونه‌های زیر توجّه کنید:
1- تظاهر به شراب خواری
یزید علناً شراب می‌خورد و تظاهر به فساد می‌نمود و بی باکانه اشعاری به این صورت می‌خواند :
مَعْشَرَ النِّدمانِ قُومُوا وَ اسْمَعُوا صَوْتَ الْاَغانی
«یاران هم پیاله من! بر خیزید و به نغمه‌های مطربان [خوش آواز] گوش دهید.»
و اَشْرَبُوا کَأسَ مُدامٍ وَاتْرُکُوا ذِکْرَ الْمَعانی
«[پیاله‌های] شراب را پی در پی سر بکشید و بحثهای معنوی [و علمی] را کنار بگذارید.»
شَغَلَتْنی نَغْمَةُ الْعیدان عَنْ صَوْتِ الْاَذانِ
«نغمه‌های ساز و آواز، مرا از شنیدن اذان [و ندای الله اکبر] باز می‌دارد.»
وَ تَعَوَّضْتُ عَنِ الحُورِ خُموراً فی الدنان ۴
«من حوران بهشتی را [که نسیه است] با خم شراب [نقدی] معاوضه می‌کنم.»
2- عیش و نوش در میدان جنگ
سالی معاویه یزید را با لشکری برای جنگ با رومیها فرستاد، و «سفیان عوف غامدی» را با وی همراه نمود. یزید در این سفر زن محبوب و مورد علاقه خود «ام کلثوم» را همراه برد. سفیان پیش از یزید با لشکریان وارد سرزمین روم شد و بر اثر بدی آب و هوا، سربازان مسلمان در محلّی به نام «غَذْ قَذُونَه» به تب و آبله مبتلا شدند.
یزید که در راه در منزلی به نام «دَیر مُرّان» نزدیک دمشق در کنار «ام کلثوم» به استراحت و عیش و نوش پرداخته بود، چون از این حادثه خبر یافت، گفت :
ما اِنْ اُبالی بِما لاقَتْ جُمُوعُهُمْ // بِالْغَذْ قَذُوْنَةِ مِنْ حُمّی و من مُوْمٍ
اِذا اِتَّکَأْتُ عَلَی الْاَسْماطِ فی غُرَفٍ // بِدَیرِ مُرّانَ عِنْدی‌ام کُلْثُومٍ ۵
«باکی ندارم که سربازان مسلمان در «غَذْ قَذُونَه» دچار تب و آبله شوند [و بمیرند] ، زمانی که من در میان غرفه‌ها در »دیر مُرّان» بر بالشها تکیه زده‌ام و ام کلثوم در کنار من است.»
3- انکار رسالت
یزید پس از پیروزی بر امام حسین علیه السلام ضمن اشعاری گفت : «هاشم با ملک و حکومت بازی کرد، نه خبری از عالم غیب آمده و نه وحیی شده است.»!!
آنگاه کینه‌های دیرینه خود را از سرداران اسلام، که در جنگ بدر و زیر پرچم اسلام، بستگان او را از دم شمشیر گذرانده بودند، نشان داد و کشتن امام حسین علیه السلام را تلافی آن ماجرا معرفی کرد و گفت : «کاش بزرگان ما که در بدر کشته شدند، امروز زنده بودند و می‌گفتند : یزید دست مریزاد. ۶»
گرایش به مسیحیت
حال باید ریشه یابی کرد که چرا یزید آن همه جنایت کرد و به انواع و اقسام فساد و تباهی مبتلا بود؟ ریشه اصلی این همه جنایت در این است که او در دامن کسانی بزرگ شد و تربیت یافت که گرایش به مسیحیت تحریف شده داشتند؛ در واقع یزید جذب آن بخش از مسیحیت شد که بر اثر تحریف می‌توانست عامل بد آموزیها و انحرافات باشد. شواهد متعددی وجود دارد که نشان می‌دهد یزید تمایل و گرایش به مسیحیت داشته است.
به نمونه‌های زیر توجه کنید:
1- تربیت خانوادگی
یزید زیر دست مادری بزرگ شد که قبل از اسلام پیرو مسیحیت بوده است. یکی از نویسندگان می‌نویسد : «شاید عجیب به نظر آید اگر تربیت یزید را تربیت مسیحی بدانیم؛ به طوری که از تربیت اسلامی و آشنایی با فرهنگ و تعلیمات اسلامی دور بوده باشد، و شاید خواننده تا حد انکار از این معنی تعجب کند؛ اگر بدانیم که یزید از طرف مادر از قبیله «بنی کلب» بود که پیش از اسلام دین مسیحی داشتند، تعجب نخواهیم کرد؛ زیرا از بدیهیات علم الاجتماع این است که ریشه کن ساختن عقاید یک ملّت – که اساس خویها و خصلتها و ارزشهای اجتماعی و سرچشمه افکار و عادات و فرهنگ عمومی آنهاست – نیازمند گذشت زمان طولانی است.
تاریخ به ما می‌گوید : یزید تا زمان جوانی در این قبیله پرورش یافته بود و این به آن معنا است که وی دوران تربیت پذیری و شکل گیری شخصیت خود را که مورد توجه مربّیان است، در چنین محیطی گذرانده بود و با این ترتیب، علاوه بر تأثیر پذیری از مسیحیت، خشونت بادیه و سختی طبیعت صحرا نیز با سرشت او درهم آمیخته است. ۷»
2- استادان مسیحی
بعد از خانواده، آموزگاران و معلّمان و اساتید انسان در نحوه شکل گیری اعتقادات و تربیت او تأثیر به سزایی دارند. در این بخش نیز یزید تربیت مسیحی دارد؛ چرا که اساتید او از مسیحیان شام بوده اند.
گروهی از مورّخان از آن جمله «لامنس» مسیحی در کتاب «یزید» می‌گوید : بعضی استادان یزید از مسیحیان شام بوده اند. ۸
3- نفوذ رومیان در بنی امیه
شاهد سوم، نفوذ دولت روم مسیحی در دربار بنی امیه است که برخی از مسیحیان روم در دربار شام به عنوان مستشار حضور داشتند؛ چنان که به تصریح مورخان، یزید هنگام حرکت امام حسین علیه السلام به سمت کوفه، به توصیه «سَرْجُون» ۹ رومی مسیحی، «عبیدالله بن زیاد» را که تا آن موقع والی «بصره» بود، (با حفظ سمت) به حکومت کوفه منصوب کرد، و تا آن موقع حاکم کوفه از طرف یزید «نعمان بن بشیر» بود. ۱۰
و «فردینان توتل» مسیحی می‌نویسد : وزیر مالیه و حسابدار ارتش معاویه و پسرش یزید، «منصور بن سرجون» پدر «یوحَنّا دمشقی» بوده است. ۱۱
4- رفتار و گفتار یزید
گواه دیگر، رفتار و سخنان خود یزید است که نشان دهنده گرایش او به مسیحیت می‌باشد. به نمونه‌های زیر توجّه کنید :
یک. یزید، «اخطل» شاعر مسیحی را وا داشت که انصار را هَجْو کند. ۱۲
دو. یزید تربیت پسرش را به یک نفر مسیحی سپرده بود. ۱۳
سه. گاهی یزید به گرایش خود نسبت به مسیحیت تصریح می‌کرد، و برای توجیه شراب خواری خود می‌گفت :
فَاِنْ حَرُمَتْ عَلی دینِ اَحْمد فَخُذها عَلی دینِ المَسیحِ بِن مَرْیم
«پس اگر [نوشیدن شراب] براساس دین احمد (پیامبر اسلام) حرام است، تو آن را بر دین مسیح بن مریم بگیر [و بیا شام] .» ۱۴
پی نوشت :
۱) تبلیغ، ویژه ماه مبارک رمضان، ش ۶، جامعه مدرسین قم، ص ۱۰۷٫
۲) همان، ص ۱۱۵٫
۳) همان، ص ۱۱۴٫
۴) سبط ابن الجوزی، تذکرة الخواص، نجف، منشورات المکتبة الحیدریه، ۱۳۸۳ ق، ص ۲۹۱؛ سیره پیشوایان، مهدی پیشوایی، مؤسسه امام صادق علیه السلام، قم، ص ۱۷۶٫
۵) تاریخ یعقوبی، ترجمه دکتر ابراهیم آیتی، سوم، ۱۳۶۲ ه. ش، ج ۲، ص ۱۶۰؛ انساب الاشراف، بلاذری، بغداد، مکتبة المثنی، ج ۴، ص ۳؛ سیره پیشوایان، همان، ص ۱۷۸ – ۱۷۷٫
۶) تتمة المنتهی، شیخ عباس قمی، دوم، شرکت سهامی طبع کتاب، ص ۴۴؛ سیره پیشوایان، همان، ص ۱۷۷٫
۷) سموّ المعنی فی سموّ الذّات، عبداللَّه علائی، بیروت، مکتبة دارالتربیة، ۱۹۷۲، ص ۵۸؛ سیره پیشوایان، همان، ص ۱۷۹٫
۸) همان دو.
۹) سَرْجُون، معرّب «سرژیوس» می‌باشد.
۱۰) مقتل الحسین، ابو مخنف، قم، ص ۲۲؛ تاریخ الامم، دارالقاموس الحدیث، ح ۶، ص ۱۹۹؛ ارشاد شیخ مفید، قم، بصیرتی، ص ۲۰۵٫
۱۱) تجارب الامم، ابو علی مسکویه، مؤسسه سروش، ۱۳۶۶ ه. ش، ج ۲، ص ۲۱۱ و ۲۹۱؛ سیره پیشوایان، ص ۱۸۰، پاورقی.
۱۲) سموّ المعنی، همان، ص ۱۷۹؛ سیره پیشوایان، همان، ص ۱۷۹٫
۱۳) همان.
۱۴) تتمّة المنتهی، همان، ص ۴۳٫
منبع: ماهنامه اطلاع رسانی، پژوهشی، آموزشی مبلغان شماره۸۷٫
** با تشكر از راسال كننده : جناب آقاي علمدار **
