"گفتگو"(قسمت صدونهم)
گفتم: آقاجون آیتالله مکارم شیرازی فرمودند باید تلاشها در جهت تشویق و تسریع شرکت در راهپیمایی بزرگ اربعین باشد اما دولت به این مراسم بهعنوان منبع درآمد نظر دارد، افزایش کرایهها، گرفتن هزینههای بیمه، هلالاحمر و پارکینگ هیچ توجیهی ندارد.
گفت: اخيرا مقايسه بين رفتار مردم دو سوی مرز با زوار اربعین را زياد می شنويم که شايد نيازمند توضيح و رفع ابهام باشد.
گفتم: اينکه در مسيرهای منتهی به کربلا مردم عراق با تمام توان و عشقی مخلصانه و بی هيچ تکلفی در خدمت زوار هستند اما در کشورمان و علی رغم عشق فوق العاده مردم نسبت به اهل بيت عليهم السلام مواردی را در ايام حرکت زوار اربعين شاهديم که خوشايند نبوده و بعضا آزار دهنده نيز می باشند نیازمند پاسخ است.
گفت: نکته مورد اشاره آيت الله مکارم شیرازی با اشاره به افزايش کرايه اتوبوس ، نرخ بيمه ، پارکينگ و هلال احمر متوجه دولت شده است در حاليکه اتوبوس بين شهری متعلق به بخش خصوصی است و برای رانندگان و مالکين اتوبوس به صرفه نيست که علی رغم اطمينان از يک سره بودن سفر يک کرايه معمول را اخذ کنند. نرخ بيمه نيز کمتر از حد معمول محاسبه می شود تا شرکت های بيمه که تماما غير دولتی می باشند قادر به ارائه پوشش به بيش از دو ميليون زائر باشند. پارکينک های مرزی نيز سالی چند روز فعال و هزينه نيروی انسانی شاغل را دريافت می کنند.
گفتم: يعنی دولت نمی تواند برای حمايت از سفر اربعين مساعدت نمايد.
گفت: دولت با همکاری ساير دستگاه ها تمامی زيرسازي های مورد نياز مانند جاده و غيره را فراهم کرده است همچنین هزينه بسیار سنگينی بابت ارائه خدمات را متحمل شده است که تحت عنوان ستاد اربعين هزينه و بين دستگاه های متولی ارائه خدمات توزيع می گردد اما تمام مسئولين ، علما و رهبری مکرر تاکيد می فرمايند مراسم عظيم اربعين مانند محرم مردمی باشد همانطور که در عراق هر آنچه مشاهده و موجب حيرت می شود حضور و فعالت و هزينه سازی مردمی است نه اقدامات دولتی که از حيث مادی و معنوی پاسخگو نبوده و نيست.
گفتم: چرا رفتار مردم در استقبال از زائرين و عشاق راهپيمايی اربعين در دو سوی مرز به نظر برخی دوگانه می آيد.
گفت: آقاجون سوالاتی از اين دست بسيار است که بايد علمای دين و متخصصين امر به توضيح علمی و جامع چنين واقعياتی بپردازند لذا متهم سازی دولت که قطعا جدای از حکومت مورد اشاره قرار می گيرد پاک کردن صورت مسئله است و سوالات غير قابل کتمانی از اين دست همچنان بی پاسخ و مبهم خواهند ماند.
|