گفتم: آقاجون محسن حججی با نمايش رشادتی محجوبانه جامعه را به وجد آورده است.
گفت: شهادت حماسی محسن ياد آور خاطره اسرای 14 ساله در بيدادگاه های صدام ، خروش غير قابل وصف شهسواری دست بسته در ميان نظاميان دژخيم عراقی ، بازگشت غواصان دست بسته و نجوای غيرتمندان مدافعين حرم در خان طومان يا شهدای مظلوم مکه درسال 66 و شهدای منا بود.
گفتم: ايکاش شور و احساس پاک و ناب اجتماعی ناشی از شهادت قاسم ابن الحسن اين روزهای کشورمان می توانست بماند و مانند بسياری ديگر فراموش نشود.
گفت: ماندگاری و اثر گذاری حماسه سازی شهدا قطعا نيازمند باور و تلاش صميمانه مبتنی بر عقلانيت دست اندرکاران و پرهيز از مصادره منفعت طلبانه سياست طلبان است.
گفتم: مانند جريان اجتماعی که اين روزها جاری است؟
گفت: شرايط امروز در خصوص شهيد حججی متفاوت از شرايط روزهای استقبال از غواصان شهيد نيست، شرايطی که علی رغم برخورداری از امواج بی نظير انسان سازی قادر به حفظ احساسات مقطعی در رفتار اجتماعی آحاد مردم و علی الخصوص بسياری از مقامات نبوده و نيست.
گفتم: اعتراض به بهره برداری انتخاباتی از تشيع با شکوه و خالصانه شهدای غواص توسط سيل جمعيت را به ياد دارم چنان که طی چند روز گذشته چنين پلشتی از سوی برخی قابل اشاره است.
گفت: بله چنان که تلاش کردند تا مراسم باشکوه و قدرشناسانه ديروز که با حضور سيل جمعيت مردم استان اصفهان در نجف آباد برگزار شد را با اقدامات حقيرانه مصادره و به صحنه تبليغات انتخاباتی بسيار زود هنگام رياست جمهوری دور سیزدهم تبديل کنند.
گفتم: پست نوشته رحيم پورازغدی و جعفری نيز چنين به نظر می رسيد.
گفت: بله ازغدی نوشت محسن به فرزند 3 ساله ات چه بگوييم!؟ بگوييم پدرت رفت با سَلَفِی ها بجنگد تا اينجا عده ای در امنيت با حاميان قاتلين پدرت سلفی بگيرند يا جعفری فرمانده کل سپاه در مراسم گرامیداشت نجف آباد گفت شهادت شهید حججی در همان روزهایی اتفاق افتاد که کشور ما شاهد یک تضعیف روحیه و حرکت سخیف و زشت بود که توسط برخی نمایندگان صورت گرفت و خون این شهید به داد عزت ملت رسید و آن حرکت سخیف را خنثی کرد.
گفتم: نکته مورد اشاره ازغدی و جعفری که البته توسط گروهی ديگر تکرار شده است حامل نکات منفی و استفاده جناحی از فضای معصومانه شهادت مدافع حرم شهيد حججی بود؟
گفت: ازغدی طبق معمول جامعه را به سياه و سفيد تقسيم و البته خود را صاحب و مولد سفيدی دانسته.
ازغدی بی محابا بر کودک حماسه ساز اسارتگاه صدامی در سال 61 تاخت، عليرضا رحيمی عزيز با يک پای قطع شده که دوشادوش کودک ديگری بنام مهدی طحاميان باعث شرافت و عزتمندی ايران و ايرانی شدند، خوب بود لااقل چنين حماسه ای را به ياد می آورد چنانکه هرگز دو کودک حماسه ساز سال 61 را از نزديک نديده است حتما نمی داند مهدی عزيز با مدرک کارشناسی ارشد تا سال 93 هنوز شاغل نبود. چنانکه هرگز مظهر غيرت، آزاده شهيد شهسواری را نديده بود
گفت: ازغدی بايد از محسن چنبن بپرسد که محسن به کودک سه ساله ات چه بگويم. بگويم پدرت در کنار هزاران جوان ايرانی ، افغانی ، لبنانی و عراقی در جنگ با سلفي ها به سوريه رفت اما ازغدی چون بيست سال گذشته نتوانست از رانت بی نظير حق پخش سخنرانی دائمی از تلويزيون وابسته به بيت المال بگذرد، ازغدی چگونه بگويد در خانواده اش کسی طی پنج سال گذشته برای جنگ با سلفي ها اعزام نشده است
محسن جان چگونه به فرزندت بگويند سلفی بهانه شد تا قصه مداحان و اعضای ستاد عمار که به اتهام جاسوسی برای اسرائيل دستگير شده اند فراموش شود. محسن جان ازغدی چگونه به فرزندت بگويد که از چنان شجاعتی برخوردار نبود تا در شب شهادت پدرش به برپايی مراسم ازدواج فرزند یکی از مسئولین که با تشريف فرمايی تمام مقامات از منتهی عليه چپ تا تتمه راست حکومت برگزار گرديد اعتراض کند ازغدی حتما شجاعت طرح سوالی ساده را نداشت می توانست شرافتمندانه و در جمع مقامات حاضر در جشن عروسی بپرسد فرزند دلبند کدام مقام مسئولی طی پنج ساله گذشته شرف همراهی با چند هزار شهيد مدافع حرم و امنيت ملی را داشتند.
گفتم: ما برای دفاع از دين و ميهن منتظر حضور فرزندان مقامات در کنارمان نبوده و نيستيم چنان که بيش از 4300 شهيد محله ابوذر(فلاح) در دفاع مقدس چنين نبودند و امروز نيز انبوه شهدای مدافع حرم اين محله چنين نيستند.
گفت: آقاجون شهدای غيرتمند مدافع حرم مانند شهدای دفاع مقدس قطعا چنين نبوده و نيستند اما ايکاش مقامات لشگری و کشوری برای لحظاتی تأمل کرده و می انديشدند که چرا در گذشته و امروز هزاران محسن حججی را همراه باشند.