علی اکبر پورسلطان: عصر 5 شنبه 12 مرداد که مصادف بود با شب میلاد باسعادت حضرت ثامن الحجج علی ابن موسی الرضا علیه السلام در مراسم عقد کنان یکی از مدد جویان موسسه خیریه ملائک که در محل آن موسسه برگزار شد به اتفاق خانواده شرکت کردیم
در سنّت ما ایرانی ها برگزاری مراسم عقد کنان بعهده ی خانواده ی عروس خانم می باشد ، از همین رو فضای موسسه بسیار زیبا و کاملا حرفه ای توسط نیکوکاران و خیّرین محترم آزین بندی شده بود (اینجا و اینجا) و الحق پذیرایی شایسته ای از مددجویان ، میهمانان که صد البته عمدتا از خیّرین و مرتبطین با موسسه و همچنین خانواده و فامیل های ماه داماد بودند بعمل آمد که جای تشکر فراوان از بانیان علی الخضوص آقایان کریمی ، کشاورز و اسدی دارد ، چرا که علاوه بر اجر اخروی و نشاندن گل لبخند بر لبان عروس خانم این امید را در دل دیگر مدد جویان تقویت کردند که ان شاالله دیر یا زود با عزّت و سربلندی و حمایت و همت بلند حامیان خود به خانه ی بخت خواهند رفت
... و اما به اتفاق آقایان: دکتر محمد جواد حق شناس عضو پنجمین شورای اسلامی شهر تهران ، دکتر خاکی معاونت سازمان بهزیستی تهران ، دکتر کریمی مدیر موسسه خیریه ملائک ، قربانی وکیل افتخاری موسسه و تنی چند از مدعوین دور یک میز نشسته بودیم که آقای کریمی توضیحاتی در مورد پیگیری و تلاش های مستمر برای انجام مقدمات این مجلس عقد کنان به حاضرین ارائه نمودند و از نقش آقای قربانی که از طریق پیگیری های مستمر حقوقی این مهم را به سرانجام رسانده بودند تقدیر کردند همین آشنایی مختصر باعث شد در فرصتی کوتاه گپ و گفتی با آقای قربانی داشته باشم ایشان در پاسخ به سوال اینجانب که چه موانعی پیش روی این مددجویان برای ازدواج وجود دارد و راهکار شما برای حل سایر مشکلات این جوانان چیست فرمودند: معمولا دختر خانم ها بعد از ازدواج از حمایت خانواده خود برخوردارند و اگر خدایی ناکرده کار به جدایی بکشد به دامن پر مهر خانواده خود باز می گردند ولی اکثر مدد جویان از این نعمت الهی محرومند لذا داماد باید شایستگی خود را برای قاضی به اثبات برساند در اینگونه موارد قاضی می بایست اطمینان قلبی حاصل کند که زوج می تواند زمینه های خوشبختی زوجه را در حد عرف فراهم کند و طبیعی است که دقیق و سخت گیر باشد لذا علاوه بر بررسی ها و تحقیقات لازم ضمانت (ترجیحا ملکی) هم برای زوجه می گیرد و طی این مراحل زمانبر است و من امیدوارم مسئولین قوه قضائیه عنایت بیشتری به این پرونده ها داشته و زمان پیگیری را به کوتاه ترین حد ممکن برسانند .
در سایر موارد این بچه ها در سن 18 سالگی از پوشش حمایتی بهزیستی خارج می شوند ، حتی یارانه ای که توسط بهزیستی بصورت ماهیانه به حسابشان واریز می شد هم قطع می گردد و اینها عملا پشتوانه خود را از دست می دهند حال آنکه در اوان جوانی می بایست بیشتر مورد توجه قرار گیرند چرا که در این دوران شخصیت های مانذگار در حال شکل گیری ست و اتفاقا در این دوران است که زحمات بهزیستی و خیّرین باید ثمر بدهد در همین پارک قیطریه کم نیستند مددجویانی که با رسیدن به سن قانونی سرگردانند و بعلت عدم تجربه کافی خطرهای بزرگی آنان را تهدید می کند
علاوه بر حمایت های قانونی که می بایست انجام بگیرد حمایت های مردمی را نیز نباید از نظر دور داشت ، ببینید وقتی مددجویان از تحصیلات دانشگاهی فارغ التحصیل شدند و یا مهارت هایی بدست آوردند باید شغل مناسبی برایشان در نظر گرفته شود تا بتوانند روی پای خود بایستند، البته کم نیستند افرادی که آمادگی مساعدت نسبت به این جوانان را دارند ولی این مهم می بایست بصورت گسترده اطلاع رسانی شود ، مثلا شرکت ها و کارخانجات بخش خصوصی برای رضای خدا تعداد اندکی از جذب نیرو را به این افراد اختصاص دهند
همچنین می توان زمینه ی ازدواج این جوانان را فراهم کرد یعنی همین کاری که الان موسسه خیریه ملائک انجام می دهد حالا این سوال پیش می آید که این اقدامات خدا پسندانه هزینه بر است خوب با جذب کمک های چند هزار تومانی که مشکل این قبیل موسسات حل نمی شود و مسئولین آن دائما نگران دخل و خرج گذران امورات هستند ،، اما علاوه بر این کمک های مردمی شرکت ها و کارخانجات می توانند ماهیانه مبلغی را به حساب واریز کنند در آن صورت موسسات می توانند علاوه بر کاسته شدن از دغدغه های روزمره گی ، برنامه ها و چشم انداز های دراز مدتی را پیش بینی کنند
