به گزارش فارس به نقل از پایگاه تحلیلی کامن دریمز، "نئیرکاهه تورای" مادر عایشه از رنج زندگی خویش و این که به دلیل از دست دادن پس اندازش مجبور شد در اوائل سال جاری میلادی به همراه پنج فرزند از هشت فرزند خود در یک اتومبیل زندگی کند، می گوید. اما سوال این است که چه کسی و چگونه جرات و توان پاسخگویی به عایشه و تعداد بیشماری از کودکان آمریکایی را در مورد این که چرا آنان در ثروتمند ترین کشور دنیا بیخانمان شدهاند، دارد؟
"عایشه تورای" سه ساله و مادرش در یکی از پناهگاههای ویژه افراد بیخانمان در منطقه مرکزی میامی زندگی میکنند، این در حالی است که مادر عایشه در مورد مشکلات و کشمکشهای اقتصادی در آمریکا و فقدان ایمان در این کشور سخن میگوید و دخترش نیز خشم خود را همراه با اعضای جنبش اشغال وال استریت بروز میدهد.
در گزارشی که در اوائل ماه جاری توسط مرکز ملی خانوادههای بیخانمان در ماساچوست منتشر شد، مشخص شد که در سال گذشته در آمریکا بیش از 1.6 میلیون کودک بیخانمان بودند و روزگار خود را در خیابانها و یا در پناهگاهها گذراندند.
این گزارش در ادامه میافزاید: این بررسیها همچنین نشان دهنده این نکته است که آمار مربوط به کودکان بیخانمان از سال 2007 تاکنون 28 درصد افزایش داشته است و این در شرایطی است که به نظر میرسد عامل اصلی این مسئله رکود اقتصادی آمریکا و در پی آن افزایش شمار خانوادههای فقیر باشد که سرپرست آن خانوادهها یک زن است.
از سوی دیگر آمار به دست آمده توسط مرکز آمار آمریکا به طور دقیق تر این مسئله را نشان می دهد و مشخص می کند که هم اکنون بیش از 48 درصد از مردم آمریکا زیر خط فقر به سر میبرند و یا این که از درآمد بسیار پایینی برخوردار هستند. در عین حال بر اساس اعلام مرکز ارزیالی فقر در آمریکا در سال 2010، هر خانواده چهار نفرهای که درآمد سالانه اش زیر 24343 دلار باشد، فقیر محسوب میشود.
با توجه به این مسئله به نظر می رسد که کودکان بیخانمان به یک معضل جدید و عمده در زمینه مسائل اجتماعی در آمریکا تبدیل شده است، به طوری که این مسئله به طور عمده با اعتیاد به مواد مخدر و یا مشروبات الکلی ارتباط مستقیم دارد.
در پایان این گزارش آمده است: میزان خانوادههای بیخانمان در آمریکا در دهه 1980 تنها یک درصد از کل جمعیت بیخانمانها را تشکیل میداد، اما این میزان در سال جاری به بیش از یک سوم جمعیت بیخانمانها رسیده است و این در حالی است که بسیاری از کودکان آمریکایی به شدت به مادران مجرد و فقیر خود وابسته هستند.