ﻭ ﺁﻥ ﭼﻬﺎﺭﺩﻩ ﺻﻔﺖ ﺍﺳﺖ:

ﺍﻭﻝ:ﺁﻧﻜﻪ ﻣﺼﻠﺎﻱ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺳﺖ، ﻳﻌﻨﻲ «ﻣﺤﻞ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﺍﻭﺳﺖ ﺑﺮ ﺍﻫﻠﺶ»

ﺩﻭﻡ:ﺁﻧﻜﻪ ﻣﻠﺎﺋﻜﻪ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻲ‌ﺷﻮﻧﺪ.

ﺳﻮﻡ: ﺁﻧﻜﻪ ﺷﺨﺺ ﺑﻪ ﺩﻋﺎﻱ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺍﺋﻤﻪ ﻱ ﻫﺪﻱ ﻓﺎﺋﺰ ﺷﻮﺩ.

ﭼﻬﺎﺭﻡ: ﺁﻧﻜﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﻧﻈﺮ ﺑﻬﺠﺖ ﺍﺛﺮ ﺟﻨﺎﺏ ﺳﻴﺪﺍﻟﺸﻬﺪﺍﺀﮔﺮﺩﺩ.

ﭘﻨﺠﻢ: ﺁﻧﻜﻪ ﺁﻧﺤﻀﺮﺕ ﺑﺎ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻣﺨﺎﻃﺒﻪ ﻭﻣﻜﺎﻟﻤﻪ ﻧﻤﺎﻳﺪ.

ﺷﺸﻢ: ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺠﻠﺴﻲ ﻣﺤﺒﻮﺏ حضرت ﺻﺎﺩﻕ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﺍﺳﺖ.

ﻫﻔﺘﻢ: ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻋﺮﻓﺎﺕ ﺍﺳﺖ.

ﻫﺸﺘﻢ: ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺸﻌﺮﺍﻟﺤﺮﺍﻡ ﺍﺳﺖ.
ﻧﻬﻢ:ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺣﻄﻴﻢ(فاصله بین درِ کعبه تا حجرالاسود) ﺍﺳﺖ.

ﻣﻄﺎﻑ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﺳﺖ.

ﻳﺎﺯﺩﻫﻢ: ﻗُﺒﻪ ﺣﺴﻴﻦ علیه السلام ﺍﺳﺖ.
ﺩﻭﺍﺯﺩﻫﻢ: ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﺁﺗﺸﻬﺎ ﺍﺳﺖ.
ﺳﻴﺰﺩﻫﻢ: ﻣﻨﺒﻊ ﺁﺏ ﺣﻴﺎﺕ ﺍﺳﺖ.

ﭼﻬﺎﺭﺩﻫﻢ: جزء ﻣﺠﺎﻟﺴﻲ ﻣﻲ‌ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﺍﺑﺘﺪﺍﻱ ﺁﻥ ﺧﻠﻘﺖ ﻭ ﺁﺧﺮ ﺁﻥ ﺣﺸﺮ ﺍﺳﺖ☘
خصائص الحسینیه

**ارسال کننده سرکار خانم شیرین نوشیروان**