ﮔﻤﺎﻥ ﻣﻜﻦ ﻛﻪ ﺭﺫﺍﻳﻞ ﻧﻔﺴﺎﻧﻰ ﻭ ﺍﺧﻠﺎﻕ ﺭﻭﺣﻰ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﻟﺰﻭﺍﻝ ﻧﻴﺴﺖ. ﺍﻳﻨﻬﺎ ﺧﻴﺎﻝ ﺧﺎﻣﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻔﺲ ﺍﻣﺎﺭﻩ ﻭ ﺷﻴﻄﺎﻥ ﺍﻟﻘﺎ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ، ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺳﻠﻮﻙ ﺭﺍﻩ ﺁﺧﺮﺕ ﻭ ﺍﺻﻠﺎﺡ ﻧﻔﺲ ﺑﺎﺯ ﺩﺍﺭﺩ. ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﺍﺭ ﺩﺍﺭ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻭ ﻧﺸﺌﻪ ﺗﺒﺪﻝ ﺍﺳﺖ، ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻭﺻﺎﻑ ﻭ ﺍﺧﻠﺎﻕ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﻨﺪ. ﻭ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﻠﻜﺎﺕ ﻣﺤﻜﻢ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﺳﺖ ﻗﺎﺑﻞ ﺯﻭﺍﻝ ﺍﺳﺖ، ﻣﻨﺘﻬﺎ ﺑﻪ ﺣﺴﺐ ﺍﺧﺘﻠﺎﻑ ﺷﺪﺕ ﻭ ﺿﻌﻒ، ﺯﺣﻤﺖ ﺗﺼﻔﻴﻪ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ.
ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺍﻭﻝ ﭘﻴﺪﺍﻳﺶ ﺻﻔﺘﻰ ﺩﺭ ﻧﻔﺲ ﺑﺎ ﺯﺣﻤﺖ ﻭ ﺭﻳﺎﺿﺖ ﻛﻤﻰ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻥ ﺍﺯﺍﻟﻪ ﻛﺮﺩ، ﻣﺜﻞ ﻧﻬﺎﻝ ﻧﻮﺭﺳﻰ ﻛﻪ ﺭﻳﺸﻪ ﻧﺪﻭﺍﻧﻴﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻣﺘﻤﻜﻦ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ، ﻭﻟﻰ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻧﻜﻪ ﺁﻥ ﺻﻔﺖ ﻣﺘﻤﻜﻦ ﺩﺭ ﻧﻔﺲ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻣﻠﻜﺎﺕ ﻣﺴﺘﻘﺮﻩ ﻧﻔﺲ ﮔﺮﺩﻳﺪ، ﺯﻭﺍﻟﺶ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﻭﻟﻰ ﺯﺣﻤﺘﺶ ﺯﻳﺎﺩ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ، ﻣﺜﻞ ﺩﺭﺧﺘﻰ ﻛﻪ ﻛﻬﻨﺴﺎﻝ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺭﻳﺸﻪ ﻛﺮﺩﻩ، ﺯﺣﻤﺖ ﻛﻨﺪﻧﺶ ﺯﻳﺎﺩﺗﺮ ﺍﺳﺖ. ﺗﻮ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺩﻳﺮﺗﺮ ﺩﺭ ﻓﻜﺮ ﻗﻠﻊ ﺭﻳﺸﻪ ﻫﺎﻯ ﻣﻔﺎﺳﺪ ﺭﻭﺣﻰ ﺍﻓﺘﻰ، ﻧﺎﭼﺎﺭ ﺯﺣﻤﺖ ﻭ ﺭﻳﺎﺿﺘﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﮔﺮﺩﺩ.
*چهل حدیث، امام خمینی (ره)