”احمد بن اسحاق“ مى‏گويد: به حضور امام عسكرى عليه السلام رسيدم میخواستم درباره امام بعد از او بپرسم، حضرت پيش از سؤال من فرمود:
اى احمد بن اسحاق خداوند از زمانى كه آدم را آفريده تا روز رستاخيز، هرگز زمين را از حجت خالى نگذاشته و نمى‏ گذارد. خداوند از بركت وجود حجت خود در زمين، بلا را از مردم جهان دفع مى ‏كند و باران مى‏ فرستد و بركات نهفته در دل زمين را آشكار مى ‏سازد.
عرض كردم: پيشوا و امام بعد از شما كيست؟ حضرت به سرعت برخواست و به اتاق ديگر رفت و طولى نكشيد كه برگشت، در حالى كه پسر بچه‏ اى را كه حدود سه سال داشت و رخسارش همچون ماه شب چهارده مى‏ درخشيد به دوش گرفته بود.
فرمود: احمد بن اسحاق! اگر پيش خدا و امامان محترم نبودى، اين پسرم را به تو نشان نمى‏ دادم، او هم نام و هم كنيه رسول خداصلی ا... علیه و آله است، زمين را پر از عدل و داد مى ‏كند چنانكه از ظلم و جور پر شده باشد.او در ميان اين امت (از نظر طول غيبت) همچون خضر و ذوالقرنين است، او غيبتى خواهد داشت كه (در اثر طولانى بودن آن) بسيارى به شك خواهند افتاد و تنها كسانى كه خداوند آنان را در اعتقاد به امامت او ثابت نگه داشته و توفيق دعا جهت تعجيل قيام و ظهور او مى‏ بخشد، از گمراهى نجات مى‏ يابند. (فرهنگ دفاع)