معظّم له با تقدیر و تشکّر فراوان از فعّالیت‌ها و برنامه‌های مراکز مهدوی کشور فرمودند: کار بزرگ و با اهمیتی بر عهده شما گذارده شده است. تعظیم و ترویج نام و معارف حضرت ولی‌ّعصر عجل‌الله تعالی فرجه الشّریف، تعظیم شعائر، و اساس دین و شرع است. قدر این فرصت را بدانید و تا می‌توانید در جهت اهداف آن حضرت گام بردارید.

ایشان با اشاره به روایتی در باب امتحانات زمان غیبت حضرت، فرمودند: در روایات پیامبر گرامی اسلام و اهل بیت آن حضرت علیهم‌السلام، اعتقاد به امامت حضرت مهدی علیه‌السّلام و انتظار برای ظهور ایشان، از دلائل برتر بودن بر همه انسان‌ها شمرده شده است. مثلاً در روایتی می‌فرمایند: «إنّ أهل زمان غيبته و القائلين بإمامته، و المنتظرين لظهوره، أفضل من أهل كلّ زمان‏ لأنّ الله تعالى ذكره، أعطاهم من العقول و الأفهام و المعرفة ما صارت به الغيبة عندهم بمنزلة المشاهدة، و جعلهم في ذلك الزّمان بمنزلة المجاهدين بين يدي رسول الله صلّى الله عليه و آله بالسّيف، اولئك المخلصون حقّاً، و شيعتنا صدقاً، و الدّعاة إلى دين الله سرّاً و جهراً»؛ منتظران واقعی آن حضرت که به امامت ایشان اعتقاد دارند، مانند کسانی هستند که در محضر رسول خدا جهاد می‌کنند و شیعیان واقعی و راستگو اینها هستند.

این مرجع عالیقدر در بخش دیگری از بیانات خود، با قرائت اشعاری از والد معظّمشان درباره امام زمان(عج) و با اشاره به جشن‌های نیمه شعبان فرمودند: مرحوم آقای والد ما از کسانی بودند که در همان زمان با اینکه در برهه‌ای، جشن نیمه شعبان ممنوع شده بود، لیکن جشن‌ها را برگزار می‌کردند و با چراغانی‌ها و مجالس وعظ و مدح‌خوانی آن حضرت، ادای وظیفه و اظهار ارادت نسبت به آن حضرت می‌نمودند.

آیت الله صافی گلپایگانی ادامه دادند: اکنون که اوضاع و شرایط بهتر شده است، بايد جشن‌هاي نيمه شعبان هر چه بيشتر و با عظمت‌تر باشد و ان‌شاءالله طوري برگزار شود که اسباب خوشحالي خود آقا حضرت وليّ عصر عجّل‌الله تعالی فرجه الشّریف و اسباب عزّت دین باشد. الحمدلله مردم ولایتمدار ما در این زمینه پیش قدم هستند و طوری جشن‌ها را برگزار خواهند کرد که مطابق اهداف آن حضرت باشد.

ایشان در قسمت دیگری از توصیه‌های خود به خادمان مهدوی، افزودند: باید همه شما در پیاده‌‌کردن مقاصد آن حضرت، اهتمام کنید. اصلاً اساس این برنامه‌ها و جشن‌ها، اجرای مقاصد و اهداف آن بزرگوار است. از مقاصد حضرت ولیّ‌عصر علیه‌السّلام، امر به معروف و نهی از منکر است؛ که باید این فریضه را در جامعه زنده نگه داشت که اوّل کسی که از این کار خوشحال می‌شوند، وجود مبارک خود آن حضرت است.