| برائت از شرک در آیه ۷۸ از سوره مبارکه انعام میخوانیم:
فَلَمَّا رَأَى الشَّمْسَ بَازِغَةً قَالَ هَٰذَا رَبِّي هَٰذَا أَكْبَرُ فَلَمَّا أَفَلَتْ قَالَ يَا قَوْمِ إِنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تُشْرِكُونَ
ﻭﻗﺘﻰ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﻃﻠﻮﻉ ﺩﻳﺪ [ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺤﻜﻮم ﻛﺮﺩﻥ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪﭘﺮﺳﺘﺎﻥ ﺑﺎ ﺗﻈﺎﻫﺮ ﺑﻪ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﭘﺮﺳﺘﻰ] ﮔﻔﺖ: ﺍﻳﻦ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ، ﺍﻳﻦ ﺑﺰﺭﮒ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ؛ ﻭ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﻏﺮﻭﺏ ﻛﺮﺩ، ﮔﻔﺖ: ﺍﻯ ﻗﻮم ﻣﻦ! ﺑﻰ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﻣﻦ [ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﻭﺟﻮﺩ] ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺷﺮﻳﻚ ﺧﺪﺍ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻰ ﺩﻫﻴﺪ، ﺑﻴﺰﺍﺭم.
تفسیر؛
- ﻛﻮﭼﻜﻰ ﻭ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﺍﺟﺴﺎم ﻣﻬﻢ ﻧﻴﺴﺖ، ﻫﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻮﻥ ﻣﺘﻐﻴّﺮ ﻭ ﻧﺎﭘﺎﻳﺪﺍﺭﻧﺪ، ﭘﺲ ﻧﻤﻰ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺧﺪﺍ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﻫﺬﺍ ﺃﻛﺒﺮ
- ﺷﻴﻮﻩ ﻯ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺣﻖّ ﻳﺎ ﺍﻧﺘﻘﺎﺩ ﺍﺯ ﺑﺎﻃﻞ، ﺑﺎﻳﺪ ﮔﺎم ﺑﻪ ﮔﺎم ﺑﺎﺷﺪ. ﺍﺑﺘﺪﺍ ﻧﻔﻰ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻭ ﻣﺎﻩ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ. ﻓﻠﻤّﺎ ﺭءﺍ ﺍﻟﺸﻤﺲ... ﻗﺎﻝ
- ﺑﺮﺍﺋﺖ ﺍﺯ ﺷﺮﻙ، ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻤﻰ ﺍﺳﺖ. ﺍِﻧّﻰ ﺑﺮﻯ ء ﻣﻤّﺎ ﺗﺸﺮﻛﻮﻥ
- ﺑﺮﺍﺋﺖ ﺍﺯ ﺷﺮﻙ ﺍﺳﺖ، ﻧﻪ ﺍﺯ ﺍﻓﺮﺍﺩ . ﻣﻤّﺎ ﺗﺸﺮﻛﻮﻥ ، ﻧﻪ ﻣﻨﻜﻢ .
- ﺑﺮﺍﺋﺖ ﺟﺴﺘﻦ، ﺑﺎﻳﺪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺑﻴﺎﻥ ﺑﺮﻫﺎﻥ ﻭ ﺍﺳﺘﺪﻟﺎﻝ ﺑﺎﺷﺪ. (ﺍﻭّﻝ ﺍﻓﻮﻝ ﻭ ﻏﺮﻭﺏ ﺭﺍ ﻣﻄﺮﺡ ﻛﺮﺩ، ﺑﻌﺪ ﺑﺮﺍﺋﺖ ﺍﺯ ﺷﺮﻙ ﺭﺍ). ﻓﻠﻤّﺎ ﺃﻓﻠﺖ ﻗﺎﻝ...
|
