حضرت موسي بن جعفر عليه السلام به مردي فرمودند :
« آيا دوست داري در دنيا بماني؟ »
پاسخ داد : بلي . حضرت پرسيد : « براي چه ؟».
گفت : بخاطر قرائت « قُل هُوَ اللهُ اَحَد » ، آنگاه حضرت ساکت شد و پس از زماني گفت :
« اي حَفص ! هر کس از دوستان و شيعيان ما بميرد و قرآن را خوب نداند ، در عالَم برزخ ؛ آموزش داده مي شود تا خدا به واسطة آن ، درجه و مقامش را بالا ببرد . زيرا درجات بهشت به قدر آيه هاي قرآن کريم است . به قاري گفته مي شود : «بخوان و ترقّي کن .» پس مي خواند و ترّقي مي کند .
حَفص مي گويد: در عمرم نديدم کسي را که بيشتر از امام کاظم عليه السلام خدا ترس و به رحمت حقّ اميدوار باشد . قرآن خواندنش همراه با حُزن بود و گويا هنگام قرائت به شخصي خطاب مي کرد .
کافي /ج2/ص418 ؛ مسند الامام الکاظم (ع) /ج2/ص98 - /ص324