سرانجام نیکوکاری در آيه شماره ۲۶ از سوره مبارکه يونس می خوانیم:
لِّلَّذِينَ أَحْسَنُواْ الْحُسْنَى وَزِيَادَةٌ وَلاَ يَرْهَقُ وُجُوهَهُمْ قَتَرٌ وَلاَ ذِلَّةٌ أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ
براى كسانى كه كار نيكو كرده اند نيكويى [بهشت] و زياده [بر آن] است چهره هايشان را غبارى و ذلتى نمى پوشاند اينان اهل بهشتند [و] در آن جاودانه خواهند بود.
تفسیر ؛
- دریافت الطاف الهى، مخصوص نیكوكاران است. «للذین احسنوا الحسنى»
- خداوند، هم پاداش عمل را مى دهد و هم تشویق مى كند. «الحسنى وزیادة»
- پاداش نیكوكاران در قیامت، بهترین پاداشهاست. «للذین احسنوا الحسنى»
- آنان كه به غیرخدا رو كنند عذرى ندارند، چون خداوند هم دعوت مى كند، «یدعوا الى دارالسلام» هم راهنمایى مى كند، «یهدى من یشاء» هم مزد مى دهد، «الحسنى» و هم اضافه مى دهد. «زیادة» و هم اضافه اش بسیار مهم است[كلمه ى «زیادة» نكره آمده كه نشانه ى عظمت است.]
- احسان و نیكى در دنیاى زودگذر و فانى، زندگى در بهشت جاودان را بدنبال دارد. «احسنوا... هم فیها خالدون»
|