محمد بن الحسین رحمةالله علیه گفت: معروف را بخواب دیدم. گفتم خدای با تو چه کرد؟
گفت: بیامرزید.
گفتم: به زهد و ورع؟
گفت نی، بقبول یک سخن که از پسر سماک شنیدم به کوفه گفت: "هر که بجملگی بازگردد، خدای برحمت بدو باز گردد؛ و همه خلق را بدو باز گرداند." سخن او در دل من افتاد. بخدای بازگشتم و از جمله شغلها دست بداشتم مگر خدمت علی بن موسی الرضا و این سخن او را گفتم گفت:اگر پند پذیری این ترا کفایت است.
تذکره الاولیاء، ذکر معروف کرخی