أَمَّنْ یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ یَکْشِفُ السُّوءَ وَ یَجْعَلُکُمْ خُلَفاءَ الْأَرْض
(سوره نمل، آیه۶۲)
{(آیا بت ها بهترند) یا آن کسی که وقتی درمانده او را می خواند، اجابتش می کند و بدی و گرفتاریش را بر طرف می سازد و شما را در زمین، جانشین (گذشتگان) قرار می دهد؟}
امام صادق علیه السلام فرمودند:
این آیه درباره قائم از آل محمد علیهم السلام نازل شده است. سوگند به خدا، مضطر و درمانده (واقعی) اوست، زمانی که در مقام ابراهیم دو رکعت نماز گزارد، خدا را با تضرع می خواند، خدا او را اجابت می کند و بدی و گرفتاری او را از بین می برد و او را در زمین خلیفه قرار می دهد.
منبع: ترجمه منتخب الأثر، تالیف گرانسنگ مرجع مهدوی آیت الله العظمی صافی گلپایگانی، جلد۴، صفحه۱۳