سوال:تعریف دقیق غیبت و استثنائات آن را ذکر کنید؟
پاسخ:
غیبت عبارت است از: سخن گفتن پشت سر دیگران به گونه ای که غیبت شونده راضی و خشنود نباشد.
شرایط تحقق غیبت: 
۱. فردی که از او غیبت می شود در جمع حاضر نباشد.
۲. آن سخن عیب و نقص محسوب شود.۳. این عیب از عیوب پنهان باشد.
۴. فرد از شنیدن آنچه در موردش گفته می شود کراهت داشته باشد
در پاسخ به بخش دوم سؤال باید گفت: گرچه غیبت از گناهان بزرگ اخلاقی و اجتماعی است، اما بر اساس احادیث ائمه (ع)، در موارد ویژه ای که پای مصلحت و خیر انسان ها در میان است و هدفی مشروع و عقلایی دارد که مفاسد آن را جبران می کند، یا این که مفسده ای ندارد، به لحاظ شرعی جایز شمرده شده است.
برخی از مصادیق استثنائات و موارد غیبت های مجاز عبارتند از:
۱.دادخواهی از ظالم
۲. نهی از منکر
۳. پرسش و استفتا
۴. دانشمند نمایان
۵. متجاهر به فسق.
البته طبق دیدگاه فقهای شیعه درباره متجاهر به فسق باید گفت: غیبتشان جایز است در همان گناهی که به آن تجاهر می کنند، نه گناه های مستور و پوشیده.