بسم اللَّـهِ الرَّ‌حْمَـٰنِ الرَّ‌حِيمِ

::درس شصت به تاریخ: 15 دی 94

::قرار چهل روزه : ترک غیبت

::قرار روز : السلام علیک یا امیرالمومنین علیه اسلام

::هدیه به : حضرت علی علیه السلام

::تدبر در سوره مبارکه : غاشیه/بخش اول

سوره غاشيه مكى است و بيست و شش آيه دارد.

بسم اللّه الرحمن الرحيم

 هل اتئك حديث الغاشيه (1) وجوه يومئذ خاشعه (2) عامله ناصبه (3) تصلى نارا حاميه (4) تسقى من عين ءانيه (5) ليس لهم طعام الا من ضريع (6) لا يسمن و لا يغنى من جوع (7) وجوه يومئذ ناعمه (8) لسعيها راضيه (9) فى جنه عاليه (10) لا تسمع فيها لاغيه (11) فيها عين جاريه (12) فيها سرر مرفوعه (13) و اكواب موضوعه (14) و نمارق مصفوفه (15) و زرابى مبثوثه (16) افلا ينظرون الى الابل كيف خلقت (17) و الى السماء كيف رفعت (18) و الى الجبال كيف نصبت (19) و الى الارض كيف سطحت (20) فذكر انما انت مذكر (21) لست عليهم بمصيطر (22) الا من تولى و كفر(23) فيعذبه اللّه العذاب الاكبر (24) ان الينا ايابهم (25) ثم ان علينا حسابهم (26)

ترجمه آيات:

به نام خداوند بخشنده مهربان. آيا داستان غاشيه يعنى روز قيامت به تو رسيده است ؟ (1).

در آن روز چهره هايى از شدت شرمسارى، حالت ذلت به خود مى گيرند (2).

از سيمايشان اين معنا خوانده مى شود كه در دنيا تلاش بسيار كرده اند و در اينجا تلاشهاى خود را بى فايده يافته اند و در نتيجه خستگى دنيا از تنشان بيرون نرفته (3)

و از چشمه اى فوق العاده داغ به آنها مى نوشانند (5).

طعامى جز از خار تهوع آور ضريع ندارند (6).

كه آنهم نه كسى را فربه مى كند و نه گرسنگى را دفع مى سازد (7).

چهره هايى ديگر در آن روز خرسند و باطراوتند (8).

پيداست كه از تلاش خود در دنيا راضيند (9).

آنان در باغى بلند هستند (10).

كه در آن هيچ سخن بيهوده نمى شنوند (11).

در آن چشمه اى روان است (12).

در آن تختهايى بلند مرتبه است (13).

و قدحهايى (كه در كنار اين چشمه ها) نهاده (14).

و بالش ها (و پشتيهاى ) رديف شده (15).

و فرشهايى گسترده (16).

راستى اين منكرين خدا و قيامت چرا درباره شتر زير پاى خود نظر نمى كنند كه چسان خلق شده ؟ (17).

و به آسمان كه چسان برافراشته شده ؟ (18).

و به كوهها كه چسان پاى بر جا و استوار شده ؟ (19).

و به زمين كه چسان گسترده گشته ؟ (20).

پس تو اى پيامبر ايشان را تذكر بده كه وظيفه تو تنها همين تذكر است (21).

وگرنه تو بر آنان تسلطى ندارى، تذكر را هم تنها به كسانى بده كه تذكر پذيرند (22).

نه آنها كه اعراض كرده و كفر ورزيدند (23).

كه خدا ايشان را به عذاب اكبر قيامت شكنجه خواهد كرد (24).

آرى محققا به سوى ما مى آيند (25).

و حسابشان به عهده ما است (26).

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته

ف - پورسلطان