بسم اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
::درس سی و نهم به تاریخ:26 مهر 94
::قرار چهل روزه : نماز اول وقت
::قرار روز : السلام علیک یا اباعبدلله
::هدیه به : امام حسین علیه السلام
::تدبر در سوره مبارکه : شرح/بخش سوم
اين نويد و وعده الهى است كه دل را نور و صفا مى بخشد ، و به پيروزي ها اميدوار مى كند ، و گرد و غبار ياس و نوميدى را از صفحه روح انسان مى زدايد.
در حديثى آمده است كه پيغمبر اكرم (ص) فرمود : و اعلم ان مع العسر يسرا ، و ان مع الصبر النصر ، و ان الفرج مع الكرب : بدان كه با سختي ها آسانى است ، و با صبر پيروزى و با غم و اندوه خوشحالى و گشايش است و در حديثى از امير مؤمنان على (ع) مى خوانيم : زنى شكايت همسرش را نزد آن حضرت برد كه او چيزى بر من انفاق نمى كند ، در حالى كه همسرش واقعا تنگدست بود ، على (ع) از اينكه همسر او را به زندان بيفكند خوددارى كرد ، و در جواب فرمود : ان مع العسر يسرا ( و او را به صبر و شكيبائى دعوت كرد ) آرى : صبر و ظفر هر دو دوستان قديمند بر اثر صبر نوبت ظفر آيد سپس در آخرين آيات اين سوره مى فرمايد : پس هنگامى كه از كار مهمى فارغ مى شوى به مهم ديگرى پرداز ( فاذا فرغت فانصب ) .هرگز بيكار نمان ، تلاش و كوشش را كنار مگذار ، پيوسته مشغول مجاهده باش و پايان مهمى را آغاز مهم ديگر قرار ده.و در تمام اين احوال به خدا تكيه كن و به سوى پروردگارت توجه نما ( و الى ربك فارغب).رضايت او را بطلب ، و خشنودى او را جستجو كن ، و به سوى قرب جوارش بشتاب.
مطابق آنچه گفته شد آيه مفهوم گسترده اى دارد كه فراغت از هر مهمى ، و پرداختن به مهم ديگر را شامل مى شود ، و جهت گيرى تمام تلاش ها را به سوى پروردگار توصيه مى كند ، ولى غالب مفسران معانى محدودى براى آيه ذكر كرده اند كه مى توان هر يك از آنها را به عنوان مصداقى پذيرفت : جمعى گفته اند منظور اين است هنگامى كه از نماز واجب فراغت يافتى به دعا پرداز و از خدا تمنا كن تا هر چه مى خواهى به تو بدهد .يا اينكه هنگامى كه از فرائض فارغ شدى براى نافله شب برخيز.يا اينكه هنگامى كه از دنيا فارغ شدى به امور آخرت و عبادت و نماز پروردگارت بپرداز.يا اينكه هنگامى كه از واجبات فراغت پيدا كردى به مستحباتى كه خدا دستور داده توجه كن .يا اينكه هنگامى كه از جهاد با دشمن فارغ شدى به عبادت برخيز.يا اينكه هنگامى كه از جهاد با دشمن فارغ شدى به جهاد نفس پرداز.يا اينكه هنگامى از اداى رسالت فارغ شدى به تقاضاى شفاعت برخيز ! در روايات متعددى كه دانشمند معروف اهل سنت حافظ حاكم حسكانى در شواهد التنزيل نقل كرده از امام صادق (ع) چنين آمده است كه فرمود : يعنى هنگامى كه فراغت يافتى على را به ولايت نصب كن.
با توجه به اينكه در آيه شريفه موضوع فراغت معين نشده است و فانصب از ماده نصب ( بر وزن نسب ) به معنى تعب و زحمت است آيه بيانگر يك اصل كلى و فراگير است ، و هدف آن است كه پيامبر را به عنوان يك الگو و سرمشق از اشتغال به استراحت بعد از پايان يك امر مهم باز دارد ، و تلاش مستمر و پىگير را در زندگى به او گوشزد كند.با توجه به اين معنى روشن مى شود كه تمام تفاسير فوق صحيح است ولى هر كدام به عنوان يك مصداق از اين معنى فراگير و عام.
و چه برنامه سازنده و مؤثرى كه رمز پيروزى و تكامل در آن نهفته است ، اصولا بيكار بودن و فراغت كامل مايه خستگى ، كم شدن نشاط ، تنبلى و فرسودگى ، و در بسيارى از مواقع مايه فساد و تباهى و انواع گناهان است.قابل توجه اينكه آمارها نشان مى دهد كه به هنگام تعطيلات مؤسسات آموزشى ميزان فساد گاهى تا هفت برابر بالا مى رود ! به هر حال مجموعه اين سوره بيانگر عنايت خاص الهى به پيغمبر اكرم (ص) و تسلى او در برابر مشكلات ، و وعده نصرت و تاييد او در برابر مشكلات و فراز و نشيب هاى راه رسالت است .و در عين حال مجموعه اى است اميدبخش سازنده و حيات آفرين براى همه انسان ها و همه رهروان راه حق.
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
ف - پورسلطان