عرفان به معنای شناخت حقیقت و دریافتهای باطنی و اشراقی از حقیقت عالم و ذات احدیت است که با سیر سلوک باطنی  وشهودی و عرفانی حاصل می گردد . عرفان در نظر گاه اسلامی ، لب اللباب دین و شریعت اسلام است و حلقه وصل انسان به خدا در یک رابطه و تعلق عمیق است که با تجلی ، اشراقات ، لمعات غیبی ، و نفحات رحمانی تفسیر پذیر است .

عرفان، عبور از ظواهر به باطن است و گذر از دریافتها ی عقلی محض، به دریافتهای نوری درونی و شهودی است که با یک تصفیه درونی و تزکیه باطنی رخ می دهد .

خصوصیات عرفان حقیقی :

1-     معرفت و درک حقیقت . 

2-     عبودیت و پرستش ذات احدیت و جمال جمیل مطلق.

3-     ادب نفس.

4-     ترک حقیقی دنیا

ابزار پاسخ به حس عرفانی در انسان :

انسان فقط جسم نیست و روح او پرتوی از روح خدا است و باید این پیوستگی عمیق و نهاني روح انسان به مبداء متعال عالم ، رخ دهد والا انسان در حکم تشنه ای خواهد بود که هرگز سیراب نخواهد شد بدین روی برای رسیدن به خصوصیات چهارگانه پیش باید چند کار مهم را که در حکم ابزار پاسخ به این حس عرفانی در انسانند انجام داد :

1-     انجام مناسک عبادی .

2-     پیروی از انسان کامل .

3-     دلدادگی .

4-     ایجاد تحول درونی و انتباه.

5-     کتمان سر.

6-     دعوت نکردن به خود .

7- دستیابی به مکاشفه ها.