سال هاست که عملکرد صداوسیما به عنوان رسانه ملی کشور انتقادات بسیاری را همراه داشته است. انتقاداتی که از حوزه های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی گرفته تا سیاست داخلی و خارجی بر عملکرد سازمان عریض و طویل صداوسیما وارد شده است.

به گزارش خبرنگار اعتدال، این انتقادات نه تنها از سوی کارشناسان مطرح شده بلکه در سطح جامعه نیز وجود داشته و با توجه به افزایش سطح آگاهی عمومی در سال های اخیر، توسعه فناوری ارتباطات و عدم پاسخگویی مناسب رسانه ملی به سلیقه های مختلف و عدم بروز رسانی به موقع سازمان، میزان آن سیر صعودی داشته است.

با وجود انتقادات فراوان به صداوسیما، این سازمان هیچ گاه در راستای برطرف نمودن عیوب و نقایص غیرقابل کتمان خویش گام برنداشته و عملا وقعی برای نظرات کارشناسان و حتی مردم قائل نبوده و همواره بر طبل بی خیالی خویش کوبیده است. برآیند این رویکرد و عملکرد است که باعث شده روز به روز جایگاه رسانه ملی بر جامعه تنزل یافته و جای خود را به شبکه های گسترده ماهواره ای واگذار کند.

انتقادات بر عملکرد صداوسیما فراوان است؛ از نحوه تخصیص بودجه در سازمان گرفته تا کمی نگری صرف مدیران و عدم توجه به کیفیت برنامه تولیدی، از حجم زیاد و خارج از متعارف تبلیغات و آگهی های بازرگانی تا صرف هزینه های کلان و گزاف برای تولید برنامه های پوچ و بی بازده، از افزایش بی مورد شبکه های تلویزیونی و رادیویی و تحمیل بودجه بر سازمان گرفته تا آنتن فروشی برای تامین بودجه این شبکه ها. اما شاه بیت عملکرد نامتوازن سازمان که انتقادات اساسی بر آن وارد گشته است موضع سیاسی و جهت گیری خاص برنامه های این سازمان در راستای یک تفکر خاص سیاسی است. رویکردی که عملا این رسانه ملی را را به رسانه جناحی خاص بدل کرده تا منافع خاص گروه سیاسی خویش را دنبال نموده و بازتاب دهند.

رویکردی که باعث شده است صداوسیما در دوره های مختلف، موضع گیری های متفاوتی را ارائه نماید. بدان گونه در سال های گذشته و با توجه به اشتباهات و ندانم کاری های بسیار دولت های نهم و دهم این رسانه عملا به حمایت کورکورانه از دولت پرداخته اما با تغییر دولت موضع صداوسیما نیز با چرخشی 180 درجه به موضعی انتقادی در قبال دولت بدل گشته و از پوشش فعالیت های و دستاوردهای دولت یازدهم به خصوص در زمینه های اقتصادی پرهیز کرده است.

موضعی که باعث شده است موجبات ناراحتی پاستورنشینان حتی رئیس جمهور را در بسیاری موارد فراهم گردد. ابتدا یونسی مشاور امور اقوام واقلیت های دینی در قبال رویکرد صداوسیما نسبت به دولت یازدهم موضع گرفت و عملکرد این سازمان را همانند رسانه ای از جایگاه اپوزیسیون نسبت به دولت توصیف کرد.

پس از آن نیز آشنا مشاور فرهنگی روحانی از موضع صداو سیما در قبال دولت انتقاد کرده و حتی مدعی شد شورای نظارت بر صداو سیما توان نظارت بر این سازمان را ندارد. تاخیر در پخش دومین گزارش تلویزیونی رییس جمهور به مردم و اختلاف بر سر انتخاب مجریان  نیز چالشی جدی در رابطه دولت با صدا و سیما بود که واکنش های گسترده  در پی داشت. ترکان مشاور ارشد رئیس‌جمهور و دبیر مناطق آزاد دیگر چهره ای از دولت یازدهم بود که نسبت به نحوه پوشش اقدامات دولت در رسانه ملی انتقادات فراوانی داشته و معتقد بود برخی از برنامه‌سازان صداوسیما هنوز در دوره انتخابات و رقابت‌های انتخاباتی قرار دارند.

اما مهمترین مواضع را شخص روحانی گرفته و طی چند برهه و به طور صریح و علنی نسبت رویکرد صداوسیما نسبت به عملکرد دولت انتقاد نموده است. انتقاداتی که  اوج آن به سفر استانی رئیس جمهور به اردبیل در 30 مرداد سال جاری بازمی گردد و رئیس جمهور از فعالیت های  خلاف قانون اساسی صداوسیما انتقاد کرد. رییس جمهور اظهار داشت: «مردم تنها گوششان به رادیو و تلویزیون نیست و چشم آنها خیلی وسیع تر می بیند و خیلی خوب قضاوت می کنند.»

سیر انتقادات همچنان ادامه داشت تا اینکه حسن روحانی هم هفتم‌دی‌ در بیست‌ونهمین دوره تجلیل از تولیدکنندگان برتر بخش کشاورزی گفت: «رسانه‌ها در زمینه انعکاس خدمات دولت به ما کمک نمی‌کنند و صداوسیما در انتقاد، صددرصد از این فرصت علیه دولت استفاده می‌کند.» رییس‌جمهوری افزوده بود: «البته ما انتقاد را خوب می‌دانیم، اما در بیان خدمات دولت گاهی مشکل پیش می‌آید و شاید این مشکل در دوربین‌ها و فرستنده‌های صداوسیما وجود دارد.»

اما شاید بتوان تندترین انتقاد در ماه های گذشته را مربوط به سخنان رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام دانست. هاشمی رفسنجانی که مدت ها نسبت به رویکرد صداوسیما سکوت کرده بود هفته گذشته در دانشگاه تهران گفته‌ بود: « به‌وجودآوردن تفرقه خدمت به انقلاب و کشور نیست و تفرقه ایجادکردن ضد اسلام است. این روزها چقدر از صداوسیما علایم تفرقه پخش می‌شود و چیزهایی را به خورد مردم می‌دهیم که نبوده و این تفرقه‌ها خدمت به کشور و انقلاب نیست.»

در بحبوحه این انتقادات بود که سرافراز تغییری ساختاری را در سازمان صداوسیما رقم زد. جبلی که بیش از یک روز از تکیه زدنش بر معاونت سیاسی سازمان نمی گذشت، به یکباره به معاونت تازه تاسیس "خبر" سازمان منصوب و معاونت سیاسی سازمان از میان برداشته شد.

گرچه هدف سرافراز از این تغییرات همچنان پوشیده است و مشخص نیست این تغییرات بر اثر انتقادات اخیر رخ داده است یا خیر، اما برخی منتقدین سابق این انتصاب و تغییر ساختاری را به فال نیک گرفتند.

آشنا مشاور فرهنگی رییس‌جمهوری از این انتصاب استقبال کرده و اظهار داشت " در مورد معاونت سیاسی اتفاق بسیار مهمی رخ داد و آن هم تغییر نام و عنوان معاونت سیاسی به معاونت خبر بود. خود این تغییر عنوان، نشان از تغییر رویکرد دارد، به این معنا که سیاست، محور اخبار نخواهد بود، بلکه داشتن ماهیت خبری، ملاک اصلی برای انتشار اخبار در سازمان صداوسیما خواهد بود. انتصاب آقای دکتر جبلی که فرزند صداوسیماست و تمام سال‌های جوانی خود را در پست‌های متعدد در سازمان صداوسیما و در بخش خبری طی کرده است، نشان از هوشمندی و زمان‌شناسی آقای دکتر سرافراز دارد."

برخلاف مشاور فرهنگی ریاست جمهوری برخی منتقدان معتقدند این تغییر ساختار و منصب نمی تواند به بهبود رابطه دولت و تلویزیون منجر شود و چالش مابین دولت یازدهم و صداوسیمای کاملا اصولگرا بیش از حرفهاست. ضمن اینکه جبلی سابقه مدیریت رسانه‌ای شورای عالی امنیت ملی در دوران سعید جلیلی را همراه دارد و از لحاظ جناحی می تواند صداوسیما را به طیف و جناح جلیلی نزدیک و از روحانی و دولت دور سازد.

با توجه به اینکه منازعات دولت و صدا و سیما در ماه‌های اخیر به بیشترین حجم خود رسیده است ، این جبلی است که باید آینده و رویکرد سیاسی صدا و سیما در برنامه‌های سیاسی، مناظره‌ها و میزگردها و از همه مهم‌تر اخبار را تعیین کند. رویکردی که می تواند موضع جبلی و صداوسیما را در آینده ای نزدیک مشخص نماید.

رویکردی که نشان خواهد داد که این تغییر ساختار و معاونت ها اصولا مثمر ثمر بوده یا خیر. رویکردی که ادامه راه سازمان را در مسیر جناحی ماندن یا ملی شدن تعیین خواهد کرد. ضمن اینکه هدف سرافراز از این تغییرات را نیز روشن خواهد ساخت. برای قضاوت درباره عملکرد آتی صداوسیما و میزان بازدهی این تغییرات باید منتظر ماند و آنتن تلویزیون را دنبال کرد.