جی پلاس ـ اهمیت تأثیرگذاری حضور دانشجویان و دانشگاهیان در سرنوشت یک ملت و مملکت بر هیچ کس پوشیده نبوده و نیست و این قشر را می‌توان از تأثیرگذارترین افراد جامعه در تحولات و پیشرفت و ترقی آن دانست.

اهمیت این موضوع در اندیشه امام خمینی (س) در همان سال‌های پیش از پیروزی انقلاب اسلامی که دانشجویان و دانشگاهیان را مورد خطاب خود قرار می‌دهند، خود را می‌نمایاند. ایشان به هنگام مخالفت با تصویب لایحه کاپیتولاسیون در پیام به ملت ایران، خطاب به دانشجویان می‌فرمایند: «بر جوانان دانشگاهى است که با حرارت با این طرح مفتضح مخالفت کنند؛ با آرامش و با شعارهاى حساس، مخالفت دانشگاه را به ملتهاى دنیا برسانند. بر دانشجویان ممالک خارجه است که در این امر حیاتى که آبروى مذهب و ملت را در خطر انداخته، ساکت ننشینند.»(صحیفه امام؛ ج ۱، ص ۴۱۲)

امام خمینی (س) معرفی اسلام واقعی را وظیفه قشر روحانی و دانشگاهی دانسته و در پاسخ به رنجنامه دانشجویان مقیم خارج چنین آورده‌اند: «این جانب در این تبعیدگاه ثانوى چشم امیدم به جوانان روحانى و دانشگاهى مسلمان بوده و انتظار دارم که با تهذیب نفس و اخلاص، مطالعات و تحقیقات وسیع و دامنه‏ دارى را در زمینه شناخت احکام اسلام و مبانى نورانى قرآن آغاز نمایند؛ اسلام واقعى را بشناسند و بشناسانند. ملت اسلام را بیدار و آگاه ساخته، تباین اسلامِ پیغمبر خدا و اولیاى او را از اسلام ساختگىِ امثال معاویه و حکومتهاى غاصب و جائر دولتهاى دست نشانده استعمار ـ که از تلویزیونها، رادیوها و وزارتخانه‏ ها به خورد مردم مى‏دهند ـ به آنان برسانند؛ و به دنیا بفهمانند این اسلامى که دولتهاى دست نشانده از آن دم مى‏زنند، و کنفرانس به اصطلاح وحدت اسلامى تشکیل مى‏ دهند، اسلامِ ساخته و پرداخته سلاطین اموى و عباسى مى‏ باشد که در برابر قرآن و آیین مقدس پیامبر بزرگ اسلام درست شده است.».(همان؛ ج ۲، ص ۴۸۷)

بنیانگذار جمهوری اسلامی در همه ایامی که برای به ثمر رساندن انقلاب مردم تلاش می‌کردند، همواره به این قشر توجه خاصی داشته و در بیشتر پیام هایی که برای ملت ایران صادر کرده‌اند، دانشجویان و دانشگاهیان را همگام و همدوش سایر قشرها دانسته‌اند.

ایشان با تأکید بر آزادی محیط علم فرموده‌اند: «دانشگاهى که یک نفر آدم بر آن حکومت کند، این دانشگاه نمى‏ شود. محیط علم باید محیط آزاد باشد.». (همان؛ ج ۳، ص ۳۰۷)

پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز امام خمینی (س) همواره بر نقش دانشجویان تأکید کرده و آنها را قوه متفکر جامعه دانسته که در صورت کوتاهی همه چیز از دست رفته و اشاره کرده‌اند: «دانشگاهى، دانشجو، چه دانشجوى قدیمى، چه دانشجوى جدید، همه مسائل توى دست اینها باید حل بشود. اینها قوه متفکره یک ملت هستند. اگر دانشگاه را ما سست بگیریم و از دست ما برود، همه چیزمان از دستمان رفته است‏.» (همان؛ ج ۸، ص ۱۴۱)

اهمیت دانشگاه در کلام آن حضرت تا جایی خود را می‌نمایاند که آن را مبدأ شقاوت و سعادت عنوان می‌کنند و می‌فرمایند: «دانشگاه مبدأ همه تحولات است. از دانشگاه، چه دانشگاه علوم قدیمه چه دانشگاه علوم جدیده، از دانشگاه سعادت یک ملت و در مقابل سعادت، شقاوت یک ملت سرچشمه مى‏ گیرد.». (همان؛ ج ۸، ص ۶۴)

رهبر کبیر انقلاب اسلامی این قشر را ذخیره ملت عنوان کرده که آینده کشور را رقم زده و می‌توانند کشور را اداره کنند آنجا که می‌فرمایند: «دانشجوها ذخایر این ملت هستند، مقدرات مملکت ما در آتیه به دست دانشجویان امروز است، یعنى در هر رشته‏ اى که باشند، در رشته حقوق باشند یک نحو مقدرات در سایر رشته‏ ها هم شئونات مختلفه کشور در دست دانشجویان است که آتیه کشور را آنها باید اداره بکنند چنانچه معلمین تربیت‏ کننده اشخاصى هستند که آنها باید مقدرات مملکت را به دست بگیرند، یعنى سعادت یک مملکت کلیدش به دست معلم است و به دست دانشجو. اول معلم که باید تربیت کند قشرهاى جوان را و بعد خود جوانها که باید مملکت را اداره کنند، بنا بر این هر مملکتى در عالم، هر کشورى در عالِم موجودیتش بسته است به دست دانشجو و معلم. کلید سعادت به دست معلم است و همان قدر که معلم بزرگ است مسئولیتش هم بزرگ است. همان قدرى که عالم بزرگ است مسئولیت عالم هم بزرگ است و این فرق نمى‏ کند به اینکه عالم در دانشگاهها باشد یا عالم در علوم قدیمه.». (همان؛ ج ۷، ص ۲۵۴)‏