شرق: دقیقا دوسال‌ویک‌روز از زمانی که دوجوان «طالب» در دره «سوات» تلاش کردند به زندگی «ملاله یوسف‌زی» پایان دهند، می‌گذرد. از نگاه «طالبان»، جرمش فعالیت برای تحصیل دختران بود؛ همان فعالیتی که روز گذشته «ملاله» 17ساله به خاطرش، جوان‌ترین برنده جایزه «صلح نوبل» شد. «کایلاش ساتیارتی»، فعال هندی حقوق کودکان و «ملاله» به‌دلیل «مبارزه علیه سرکوب کودکان وجوانان و تلاش برای حق تحصیل همه کودکان» به‌طور مشترک جایزه را از آن خود کردند. «کمیته صلح نوبل» در بیانیه‌ای مطبوعاتی اعلام کرد: «کودکان باید به مدرسه بروند و به‌لحاظ مالی مورد بهره‌برداری قرار نگیرند. 60درصد از جمعیت حال حاضر کشورهای فقیر جهان زیر 25سال سن دارند و احترام به حقوق کودکان و جوانان، شرط لازم برای توسعه صلح‌آمیز جهانی است.» «ملاله»، دوسال پیش و در 9اکتبر2012 به‌دلیل فعالیت‌هایش در زمینه تحصیل دختران از سوی «طالبان» مورد هدف گلوله قرار گرفته و تا سال2013 در بیمارستانی در بریتانیا مورد مداوا قرار گرفت. «طالبان» دلیل حمله به او را انتشار «وبلاگ» او در سال2009 عنوان کردند؛ وبلاگی که او از آن به عنوان مکانی برای ترویج حق آموزش استفاده می‌کرد. «ملاله»، پس از مداوا نیز خود را وقف تحصیل برای همگان کرد و گفت این شلیک تنها عزمش را تقویت کرده است: «آنها تنها می‌توانند به بدنم شلیک کنند نه به رویاهایم. آنها به من شلیک کردند که بگویند می‌خواهیم مبارزه تو را متوقف کنیم؛ اما آنها بزرگ‌ترین اشتباه را مرتکب شدند. آنها مرا مجروح کردند و از طریق آن حمله به من گفتند حتی مرگ هم از من حمایت می‌کند، حتی مرگ هم نمی‌خواهد مرا بکشد.» او سال گذشته هم به‌دلیل فعالیت‌هایش برای سخنرانی به مجمع‌عمومی «سازمان‌ملل متحد» دعوت شده بود و در آنجا تاکید کرد به «طالبان» اجازه نخواهد داد او را ناچار به سکوت کنند.   با این حال اظهارات او خشم شبه‌نظامیان کشورش را به دنبال داشت. همچنین سازمان ملل، 12 جولای را به مناسبت شانزدهمین سالروز تولدش روز «ملاله» نامید. اکنون هم برخی از پاکستانی‌ها نگرانند، مبادا جایزه‌ای مانند «نوبل» خشم طالبان را ‌برانگیزد و خشونت را افزایش دهد. با این حال «نوازشریف»، نخست‌وزیر پاکستان روز گذشته «ملاله» را «غرور پاکستان» نامید.  از سال 1901 تاکنون، 15 زن در میان برندگان جایزه «صلح نوبل» بوده‌اند. «کایلاش ساتیارتی»، دیگر برنده جایزه «صلح نوبل» نیز اگرچه در جهان کمتر شناخته شده، اما چهره‌ای سرشناس در هند است. این فعال هندی، اعتراض‌های مسالمت‌آمیز زیادی را علیه استثمار کودکان هدایت کرده است. کمیته «صلح نوبل» او را به‌دلیل اشکال مختلف اعتراض‌های صلح‌آمیز، حفظ‌کننده سنت «گاندی» خواند. او بیش از دودهه است که علیه کار کودکان مبارزه می‌کند و با کمک‌های او ده‌هاهزار کودک از شرایط سخت کاری و دیگر اشکال کار اجباری نجات پیدا کردند. «ساتیارتی»، تابستان سال‌جاری در مصاحبه‌ای با «تایم» هند با ذکر این نکته که حتی در زمان کودکی نیز به مسایل مربوط به کار کودکان حساس بوده است، گفت: «در روزاول مدرسه کودکی را به همراه پدرش دیدم که دم در مدرسه نشسته بود. آنها پینه‌دوز بودند. آن زمان اولین‌باری بود که متوجه تفاوت میان زندگی دوکودک می‌شدم. از معلم‌ام پرسیدم، ما در کلاس درس نشسته‌ایم و آن پسر بیرون از کلاس کار می‌کند. چرا؟» «ساتیارتی» در واکنش به خبر برنده‌شدنش گفت این جایزه «گرامیداشت همه آن کودکانی است که هنوز در بردگی رنج می‌کشند، به کار گمارده شده یا قاچاق می‌شوند.» در سال گذشته، سازمان «منع استفاده از تسلیحات شیمیایی» توسط کمیته نروژی «نوبل» به عنوان برنده جایزه «صلح نوبل» در این سال اعلام شد. پیش از اهدای این جایزه به سازمان «منع استفاده از تسلیحات شیمیایی»، بسیاری از ناظران احتمال می‌دادند که «ملاله یوسف‌زی» جایزه صلح نوبل ۲۰۱۳ را دریافت کند. از سال۱۹۰۱ تا ۲۰۱۳ «کمیته نوبل» به ۹۴نفر جایزه «صلح نوبل »را اهدا کرده است. «پاپ فرانسیس» از جمله افرادی بود که امسال نامش در میان نامزدهای جایزه «صلح نوبل» مطرح بود.