پایگاه خبری و اطلاع رسانی جماران: «پسرم! ... در خدمت به بندگان خدا آنچه براى آنان پرنفع‏تر است انتخاب کن، نه آنچه براى خود یا دوستان خود؛ که این علامت صدق به پیشگاه مقدس او- جلّ و علا- است.» (صحیفه امام، ج‏20، ص: 157)
فراز فوق  که قسمتی از یکی از نامه های عرفانی _ اخلاقی  (و البته سیاسی _ اجتماعی ) حضرت امام خمینی (س) به فرزند بزرگوارشان مرحوم سید احمد آقا(ره) می باشد، به روشنی برای خدمت در مسائل اجتماعی معیار و شاخص تعیین می کند؛ "نفع دیگران و نه خود و دوستان" . دیدن همه کس را و ندیدن خود را. و چنین است که "صدق " و "صداقت" رخ می نماید.
از منظر امام خمینی(س)، چه در دوران مبارزه و چه در رهبری نظام جمهوری اسلامی آگاهی بخشی و اطلاع رسانی صحیح و درست و صادقانه  از جمله حقوق اساسی مردم است که البته اثرات مثبت این امر در سلامت جامعه و ماندگاری  نظام  از بدیهیاتی است که مورد انکار هیچ عقل سلیمی نخواهد بود.
این نقش به خصوص برای رسانه های عمومی که از بیت المال ارتزاق می کنند اهمیتی می یابد که هیچ اقدام دیگری جز حرکت بر این بستر قابل تصور نمی تواند باشد و اگر خدای ناکرده  سلیقه های شخصی حاکم شود و نفع پرستی و خواست جناح یا گروهی خاص بر منافع عمومی ترجیح داده شود ـ چیزی که متأسفانه سال های اخیر کم وبیش شاهد آن بوده ایم ـ به طور طبیعی نسبت به صداقت و راستی دست اندرکاران امر در اذهان عمومی شک و تردید و بدبینی ایجاد می شود و مشخص است که چه فاجعه فرهنگی حاصل آن خواهد بود. بر همین اساس است که امام خمینی(س) در همان آغازین روزهای تشکیل نظام اسلامی یعنی 4مهر ماه 1358در جمع اعضای انجمن اسلامی خبرگزاری پارس  با آینده نگری خاص خود در زمینه پیشگیری از این بلیه اجتماعی چنین  هشدار می دهند: